Monday, October 20, 2008

အိပ္ယာ၀င္

ႏွင္းခါးမုိး


ေရနည္းငါးတစ္ေကာင္ရဲ ႔
ေၿခာက္ၿခားပူေလာင္ပံုမ်ိဳး
စိုးရိမ္မႈေတြက
ငါ့အေပၚၿပိဳက်

ေၿခေထာက္ေအာက္မွာ
ကမၻာ
သဒၵါစည္းက်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကိုဖြဲ ႔

ခ်စ္သူတို႔ခြဲခြာခ်ိန္
အေနာက္ဘက္တိမ္နီနီမွာ
အိမ္ၿပန္ငွက္တို႔ေၿခရာ
အထီးက်န္မႈဆာေလာင္္လြန္းသမို႔
အေမွာင္ဆီတိုးလို႔၀င္ခဲ့..

ဘယ္ေတာ့မွၿပန္ရႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္
႐ုပ္႐ွင္တစ္ပြဲကို
ခ်စ္သူရင္ခြင္ထဲကၾကည့္သလို
ဘ၀ကိုရင္ဖိုခ်င္ရဲ ႔
ဒါေပမယ့္
အားလံုးၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီမဟုတ္လား
ၾကိဳးတန္းေပၚကည
ၿပဳတ္က်လာတယ္..

မီးရထားလက္မွတ္
ဘတ္စကားလက္မွတ္
႐ုပ္႐ွင္လက္မွတ္
ထီလက္မွတ္
အားလံုးအမွတ္တရပါပဲ..

ၿခင္ေထာင္တစ္ထပ္
ေစာင္တစ္ထပ္နဲ႔
အမွတ္တရေတြကိုၿခံဳသိပ္လိုက္ရဲ ႔

စၾက၀ဠာထဲမွာ
ကမၻာထဲမွာ
ငါ့အတြက္အိပ္ဖို႔တစ္ေနရာ
ငါ့ဖာသာငါ႐ွာခဲ့

မနက္ၿဖန္မနက္ေစာေစာ
ဘ၀ကိုဒုကၡနဲ႔ေဆးေၾကာရဦးမယ္..။

ဒီကဗ်ာကုိ ဘယ္တုန္းက ေရးခဲ့တာလဲ က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ အခု ဆရာမ မေနာ္ဟရီရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ လက္၀ယ္ျပန္ရပါတယ္။ ကဗ်ာကုိ ျပန္ဖတ္ေတာ့ ကုိယ့္ကဗ်ာ ကုိယ္မမွတ္မိႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အေနာက္ဘက္တိမ္နီနီ၊ အထီးက်န္မွဳဆာေလာင္လြန္းသမုိ႔၊ ႀကိဳးတန္းေပၚကည၊ ဘ၀ကုိဒုကၡနဲ႔ေဆးေၾကာရအုန္းမယ္ စတဲ့ မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ စကားလုံးေတြကုိ ျပန္ေတြ႔မွပဲ ငါ့ကဗ်ာေလးရယ္လုိ႔ ရင္မွာျပန္ေႏြးေထြးရပါတယ္။
အခ်ိန္ကာလက ဘာေတြကုိ ေျပာင္းလဲေစခဲ့သလဲ။ ဒီကဗ်ာေလးက က်ေနာ့္ကုိ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္လုိ႔ေနပါေရာလား။
အခုေတာ့လည္း မနက္ျဖန္မနက္အေၾကာင္း မေတြးပဲ အိပ္ယာ၀င္တတ္ခဲ့ေနၿပီေကာ။

7 comments:

ATN said...

မနက္ဖန္အေၾကာင္း မေတြးပဲ
တကယ္ အိပ္ယာ၀င္တတ္ခဲ့ျပီေပါ့

ဒါဆို က်ေနာ္လည္း အေဖာ္ရျပီဗ်ိဳ႕

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္အတြက္ေက်းဇူးပါဘဲ
ကိုေဝလင္းေရ.....

MANORHARY said...

ဒီကဗ်ာေလးကို..မစႏၵာမိုး လက္ေရးနဲ႔ေရးၿပီးလုပ္ထားတဲ့
လက္ေရးကဗ်ာစာအုပ္ထဲကရတာပါ...
စာအုပ္ကေလးက႐ြ႐ြေလးကိုင္ရတဲ့ထိေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီ..

ညိမ္းညိဳ said...

ကဗ်ာေကာင္းတပုဒ္ဖတ္ခြင့္ရတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ
ေအာက္ေျခမွတ္စုမွာေရးထားသလို
မနက္ျဖန္အေၾကာင္းမေတြးဘဲ အိပ္ယာ၀င္တတ္ခ်င္တယ္ဗ်ိဳ႕
မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲ႐ွိေနတာကိုးခင္ဗ် :P

တန္ခူး said...

ကဗ်ာေလးက ေကာင္းလိုက္တာ…
ကဗ်ာေလးေမြးဖြားေပးခဲ့သူ ကိုေ၀လင္းေရာ ရွာေဖြေပးခဲ့သူ မေနာ္ကိုပါ ေက်းဇူးပါ…
ကြ်န္မကေတာ့ ျခင္ေထာင္တထပ္ ေစာင္တထပ္နဲ ့ အမွတ္တရေတြ ျခံုသိပ္မိေနတုန္း အိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္ေတြမွာ မေရရာတဲ့ မနက္ျဖန္အေၾကာင္းေတြကိုေတြးမိေနတုန္းပါ…

Nyein Chan Aung said...

ဘယ္ေတာ့မွၿပန္ရႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္
႐ုပ္႐ွင္တစ္ပြဲကို
ခ်စ္သူရင္ခြင္ထဲကၾကည့္သလို
ဘ၀ကိုရင္ဖိုခ်င္ရဲ ႔
ဒါေပမယ့္
အားလံုးၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီမဟုတ္လား
ၾကိဳးတန္းေပၚကည
ၿပဳတ္က်လာတယ္..

ကဗ်ာဆရာနဲ႔ အတူ လြမ္း သြားပါတယ္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ..

သစ္နက္ဆူး said...

ကိုေ၀လင္းေရ...
မေရာက္တာၾကာပါျပီ ...
ေရာက္လာေတာ့လဲ သိပ္ေကာင္းတဲ ့
ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ခြင့္ရလို ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။
မေနာ္ကိုလဲ ေက်းဇူးပါဗ်ာ...။