အခန္းကေလးတခန္းရတယ္
ခင္မင္သူေတြနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ
ရန္လုိမုန္းတီးသူေတြနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ။
အခန္းကေလးတခန္းရတယ္
ဆူညံတဲ့လမ္းတခုရဲ႕ေဘးမွာ
တိတ္ဆိတ္တဲ့ၿခံ၀င္းတခုနဲ႔ကပ္ရက္မွာ။
အေတြးထဲတကုိယ္တည္းခုိလွဳံဖုိ႔
စိတ္လုိရင္ ေတးကေလးတပုိင္းတစသီဖုိ႔
ေန႔မွာ မ်က္ႏွာၾကက္ပန္ကာနဲ႔
ညမွာ ေလေအးစက္နဲ႔
အခန္းကေလးတခန္းရတယ္။
အခန္းကေလးတခန္းရတယ္
မုိးလင္းတာနဲ႔ ေနေရာင္က
ကုတင္ေပၚခုန္၀င္တယ္
ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ
ညကေပက်ံခဲ့တဲ့အညစ္အေၾကးေတြကုိေဆးတယ္
ရပ္ကြက္လမ္းၾကားေလးထဲကမုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္ဆီ
စက္ဘီးကေလးစီးၿပီးသြားတယ္
က်ေနာ္အျပင္ထြက္တုိင္း ေသာ့ခေလာက္တန္းလန္းနဲ႔က်န္ခဲ့။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အခုပဲလက္ဖက္ရည္ဆုိင္က
ျပန္ေရာက္တယ္
မေန႔ညကမထုိင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ခုံအလြတ္ကေလးတလုံးက
က်ေနာ့္အခန္းကေလးထဲမွာ
ေစာင့္လုိ႔
အရင္ဘ၀ကတည္းကေစာင့္ေနခဲ့တာတဲ့
က်ေနာ္ဆြံ႕အခဲ့ပါတယ္။
အခန္းကေလးတခန္းရတယ္
စိတ္မေကာင္းတဲ့အခါ
အျပင္ကုိထြက္ေငးလုိ႔ရတဲ့၀ရန္တာကေလးနဲ႕၊
အခုမွသတိရတယ္
သစ္ခြအုိးေလးေတြ ေဟာ့ဒီေနရာမွာခ်ိတ္ဆြဲမယ္
ညေနခင္းတုိင္းေရေလာင္းေပးမယ္
ပထမဆုံးပြင့္တဲ့ပန္းကေလးကုိေတာ့
သူ႔ဆီေရာက္ေအာင္ပုိ႔ေပးအုန္းမယ္လုိ႔။ ။
8 comments:
ဆရာေရ
ပထမဆံုးပြင့္မဲ႔ ပန္းကေလးကို
ေမာင့္မဟာဂီတသူမ ထံကိုပို႔မွာလားဗ် :)
ဂ်ဴး ၀တၳဳထဲက ပန္းနဲ့ သစၥာနီ ၀တၳဳထဲပန္း အတူတူပဲေလ။ ဒီပန္းက အဲဒါမ်ိဳးလား။ လူုဘ၀ကို လူုဘ၀လို့ ျမင္ေအာင္ အလွအပကို အလွအပလို့ ခံစားတတ္ေအာင္ ေရးျပႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာဆရာကို ေက်းဇူး။
အဲဒီအခန္းေလးထဲ တကယ္ေရာက္သြားသလို..ခံစားမိတယ္.။
ဆရာႏွင္းခါးမိုးေရ ကဗ်ာလာဖတ္တယ္ဗ်
ႏုႏုညံ့ညံ့ေလးနဲ႔ ႀကိဳက္တယ္ ပန္းပြင့္္မယ့္အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္ထင္ပါတယ္ :)
ေကာင္းေသာေန႔ပါ :)
”ပန္းပြင့္နဲ႔လူ”ကိုသြားသတိရမိတယ္ဗ်...
ဒီကဗ်ာဆရာက ေပ်ာက္ဆံုးေနတာၾကာသြားသလိုပဲ
ၿပန္လာၿပီးပန္းေတြစိုက္ေတာ့လည္း..လွေနဆဲ
ႏွင္းခါးမိုးေတြေတြမထိေစနဲ႔ေပါ့ေနာ့..း)
mnhy
အခန္းေလးတခန္းရယ္
သစ္ခြစိုက္မယ့္ကဗ်ာဆရာရယ္
ေရေလာင္းေပါင္းသင္မယ့္ကဗ်ာဆရာ့ ေမာင့္မဟာဂီတသူမရယ္
ဆြဲလည္းသံေလးေတြလိ္ုခ်ိဳေစတဲ့ကဗ်ာ့ဆရာ့ရင္ေသြးေလးေတြရယ္
သိပ္လွတဲ့ သစ္ခြေတြေ၀ေနတဲ့ မိသားစုအခန္းေလးပါပဲ….
Hi thanks foor posting this
Post a Comment