မေန႔ကဘီဘီစီမွာ အရက္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးခန္းေလးနားေထာင္လုိက္ရတယ္။ အရက္မေကာင္းေၾကာင္းေျပာခ်င္တာလား။ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်ဥ္းကပ္ေစခ်င္တာလား။ အရက္ကုိအက်ယ္ဖြင့္ခ်င္တာလား။ သူတုိ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကမကြဲေတာ့ သူတုိ႔ေဆြးေႏြးခန္းကလည္း သိပ္လွဳပ္မလာဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ အခုေရဒီယုိသမားေတြက လူေတြကုိ ဖုန္းထုိးၿပီးေလ်ာက္ေမးတယ္။ အီးေမးလ္ကေန စာေတြ၊ စကားေတြေခၚတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါေတြစုၿပီး တင္ျပခ်က္ေလးလုပ္လုိက္တယ္။ ကုိယ္တုိင္ရွာေဖြစုေဆာင္းတာ၊ ေလ့လာသုံးသပ္တာေတြက မပါသေလာက္ပဲ။ မီဒီယာအေပၚ ကုိယ္ကပဲနားလည္မွဳလြဲတာလား မေျပာတတ္ဘူးေလ။
ေျပာခ်င္တာက အရက္အေၾကာင္းပါ။ သူတုိ႔ဆီတက္မေျပာျဖစ္လုိ႔ ကုိယ္ဘေလာ့မွာပဲ ကုိယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးတင္လုိက္ေတာ့တယ္။ ေျပာရရင္အရက္နဲ႔ကုိယ္နဲ႔က အရင္းႀကီးေတြ။ အေဖကအရက္ဆုိင္မန္ေနဂ်ာ။ မဆလေခတ္ကေတာ့ ေရကပုိက္ဆံရတဲ့သူဆုိပါေတာ့။ ကုိယ္ကလည္း ငယ္ကတည္းက ပုလင္းက်န္စစ္ၿပီး မုန္႔ဘုိးရွာလာခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ အေဖကအရက္ႀကိဳက္တတ္သူေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အေဖကအသားျဖဴေတာ့ အရက္ေသာက္ၿပီးရင္ တကုိယ္လုံးနီတက္လာတာ။ အရက္မူးမွ ရွာျဖစ္တဲ့အေပ်ာ္မ်ဳိးေတာ့ အေဖကႀကိဳက္တယ္။ ကုိယ္ကလည္းအေဖတူပဲ။ ကုိယ့္ဘ၀မွာ အရက္ကုိအေတာ္ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကာလေတြရွိခဲ့တယ္။ အေတာ္ေသာက္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း တကယ့္အရင္းေတြကုိး။ အခုေတာ့ အရက္ေသာက္ဖုိ႔ရာ အဆင္မေျပတဲ့ေနရာကုိေရာက္ေနေတာ့ အရက္ကျပတ္ေနျပန္ေရာ။ ေဆးစစ္ေတာ့ ကုိယ့္အသဲကႀကီးေနတယ္ ယူဆရလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အရက္မေသာက္ပါနဲ႔တဲ့။ ေသာက္ခ်င္စိတ္ကလည္းမရွိပါဘူး။ ဒီမွာက အရက္ေစ်းႀကီးတယ္။ ေသာက္ေဖၚေသာက္ဖက္ေတြမရွိဘူး။ မူးရင္လည္း ဟုိသြားဒီသြားလုပ္ဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ ေစ်းႀကီးလည္း အရက္ကုိႀကိဳက္တတ္သူဆုိရင္ေတာ့ ေသာက္ျဖစ္မွာပါ။ တကယ္က ကုိယ္ကအေဖ့လုိပဲ အရက္ကုိႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး။
အရက္သမားအမွားတေထာင္တဲ့။ လူကုိဖ်က္အရက္တဲ့။ ဘုရားလက္ထက္ကတည္းကမွန္ခဲ့တဲ့ အမွန္တရားပဲ။ အရက္ကေတာ့ ဘုရားမေပၚခင္ကတည္းက ေပၚခဲ့တာ။ သာသနာႏွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း အရက္ကေခတ္စားေနတုန္းပဲ။
အရက္ေသာက္ၿပီးမွ မွားရဲတဲ့သူေတြကုိေျပာခဲ့ဘူးတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က အရက္ကုိနာမည္ဖ်က္ေနတဲ့သူေတြပဲလုိ႔။ ငယ္ငယ္က ပန္းဆုိးတန္းကုန္တုိ္က္ေပၚမွာ အရက္ေရာင္းတဲ့ေကာင္တာေနာက္က စာခ်ဳိးေလးတခုကုိ သေဘာက်ခဲ့ဘူးတယ္။ လူကုိဖ်က္ အရက္ဟုဆုိေသာ္လည္း၊ သူဖ်က္တုိင္းသာ ပ်က္ရပါမူ၊ ဘယ္မွာလူေကာင္းရွိမည္နည္း တဲ့။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြထုတ္လုပ္ေနတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ေနတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ.ကုိ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးခပ္တည္တည္ေျပာခဲ့ဘူးတာ တခုရွိတယ္။ ကုိယ္တုိ႔ေယာက်ာၤးေတြဟာ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အစြန္းႏွစ္ပါးကုိေရွာင္ရမယ္။ တခုက အရက္ကုိ မေသာက္ရမေနႏုိင္ စြဲစြဲလန္းလန္းနဲ႔ အရက္ရဲ့ေက်းကၽြန္ျဖစ္တဲ့အထိ ေသာက္တာ။ ေနာက္တခုက အရက္ကုိမေကာင္းမွဳတခုလုိ ေ၀ယ်ာမဏိ ေ၀းေ၀းကေရွာင္က်ဥ္ပါ၏လုပ္တာ လုိ႔။ တကယ္က အရက္ကုိကုိယ့္ရဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေရးတန္ဆာပလာတခုလုိ ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္းအသုံးခ်ေသာက္သုံးနုိင္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္လည္း လူမသိသူမသိတဲ့အထိမူးသြားလုိ႔ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ လွဲအိပ္ခဲ့ဘူးတာေတြ ရွိခဲ့ဘူးတာပါပဲ။
သိပ္ခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ မူးသြားရင္ သူဘာမွမသိေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္။ တကယ္လည္း သူမူးသြားရင္ သူမလုပ္ရဲတဲ့အမွား ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ အကုန္လုပ္ရဲပါတယ္။ လုပ္ပါတယ္။ သူ႔အေၾကာင္းသိသူမုိ႔ ဘာမွေစာဒကမတက္ခဲ့ဘူးေပမယ့္ မူးလုိ႔မသိဘူးဆုိတာဟုတ္မလားဟယ္။ ခ်ီးေကၽြးၾကည့္ပါလားဆုိတဲ့ အဖြားစကားကုိ သတိရၿပီး ၿပံဳးခဲ့မိတယ္။
ဒီစာကုိမေရးခင္ ဂ်ီးနပ္စ္တဘူး ဒီေန႔ေသာက္ျဖစ္တယ္။ တဘူးထဲဆုိေတာ့ အီလည္လည္ေပါ့ေလ။ အခုအရက္အေၾကာင္းေရးေတာ့လည္း အီလည္လည္ျဖစ္ေနၿပန္ေရာ။
တခုေတာ့ ေသခ်ာတာေျပာမယ္။ အီလည္လည္ျဖစ္ရုံေလာက္ေတာ့ အရက္ကုိမေသာက္ၾကေလနဲ႔။ သိပ္ႏွေျမာဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အရမ္းမူးၿပီးလည္း တခါတည္းေမွာက္မသြားေစနဲ႔။ သိပ္ႏွေျမာဖုိ႔ေကာင္းတယ္။
2 comments:
အစြန္း ၂ဘက္နဲ့ လူကုိဖ်က္ အရက္ဟုဆုိေသာ္လည္း၊ သူဖ်က္တုိင္းသာ ပ်က္ရပါမူ၊ ဘယ္မွာလူေကာင္းရွိမည္နည္း တဲ့ ဆိုတာေတြ ဖတ္ျပီး ၾကိဳက္လြန္းလို့ ျပံဳးလိုက္မိတယ္ ။
ကိုေ၀လင္းဘေလာ့ကို ေအးေအးေဆးေဆး အစအဆံုး ျပန္ဖတ္ရင္းနဲ. ရင္ထဲမွာ ကလိကလိျဖစ္လာလို. ေရးမိတာပါဗ်ာ့၊ မေကာင္းတဲ့အရက္ေတြကို မေသာက္နဲ.ဗ်ာ။ ေကာင္းတဲ့အရက္ေတြကိုပဲ ေသာက္၊
Post a Comment