Wednesday, February 4, 2009

ေစတသိက

ႏွင္းခါးမုိ

လူသြားလမ္းေပၚမွာ ၾကယ္ကေလးတပြင့္ေတြ႔တယ္
မေန႔ကပြဲေတာ္ညမွာ ေၾကြက်ခဲ့တာျဖစ္မယ္
ငါ မနင္းရက္ခဲ့ဘူး။

10 comments:

ကုိေအာင္ said...

အကိုၾကီးရဲ႕ ကဗ်ာကို ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဖတ္ရူသြားပါတယ္။
အားေပးလ်က္ပါ...
ကိုေအာင္

MANORHARY said...

ကဗ်ာဆရာကေတာ့ ၾကယ္ေၾကြမွမဟုတ္ပါဘူး
ပန္းေၾကြလည္းနင္းရက္မွာမဟုတ္ဘူး
တခ်ိဳ႕ေတြသာ..မေၾကြပဲေတာင္နင္းခ်င္ၾကတာ

Anonymous said...

လူသြားလမ္းေပၚမွာ ကဗ်ာဆရာကိုေတြ႕တယ္
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ် ပြဲေတာ္ညမွာ
တဘ၀စာ ေၾကြေပးခဲ့တာပါ။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အင္း..ဘာေၿပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး.
ေကာင္းလြန္းလို႔..

Nyein Chan Aung said...

So beautiful

ATN said...

ဟုတ္ပါျပီ
ကဗ်ာဆရာ ရပ္ၾကည့္ေနတာေတာ့ ေတြ႕လိုက္တယ္

pandora said...

ဒါဆို.. ၾကယ္ေလးကို ဒီတိုင္းပဲ ထားခဲ့တာလား။

ပံုေလး ကိုယ့္ဘာသာ ဆြဲထားလား ေလးေထာင့္ေတြထဲမွာ အ၀ိုင္းက တစ္ခုထဲ။

kay said...

ကဗ်ာဆရာ ၾကီး ေနာက္တေယက္ ဘန္နာ ေျပာင္းထားျပန္ျပီ။ ( ဘာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္)း)

ကဗ်ာကေတာ့..
-
-
--
--
--
၃ ေၾကာင္းထဲေပမဲ့.. မျမင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ နက္ရွိဳင္းပါတယ္။ ဒါပါပဲ..ကဗ်ာဆိုတာ..ကဗ်ာဆရာဆိုတာ..

ခင္မင္လ်က္-

Anonymous said...

ma kaung buu! thar mamn par!

တန္ခူး said...

အဲဒီလို မနင္းရက္ပဲ ထိန္းခ်ဴပ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ရဲ့ တည္ျငိမ္မွ ုအလွကို ကဗ်ာထဲမွာ ေတြ ့လိုက္တယ္…
ေလးစားပါတယ္…