Saturday, February 7, 2009

ေတာင္ယာ ရိုက္ကြင္း

ျမားအိမ္



ပဲမွမသီးရေသးဘူး၊
ပဲစင္ေပၚတက္မွာမ်ား၊
ပဲႏြယ္ပင္ ပဲမ်ားေနပံု၊

ရင္သားေဖၚထားတဲ႔ပန္းမံုလာမေလး၊
အပြင္႔တစ္ရာနဲ႔ ျမူဆြယ္ခ်ိန္မွာ၊
ၾကက္ဟင္းခါးပင္ကေသြးဆံုးေနခဲ႔ပါျပီေလ၊
ခမ်ာမွာ လင္စိတ္သားစိတ္ေတြကုန္၊
နံနက္ခင္း နံေဘးကျဖတ္သြားမိတိုင္း၊
သူ႔ကိုယ္သင္းန့ံကရင္ခုန္ခ်င္စရာပါ

ခရမ္းပင္မ်ား၊
ကေလးေတြတျပြတ္ျပြတ္ေမြးေကာင္းတုန္း၊

မုန္ညင္းပင္ေတြကုိယ္တိုင္၊
ဆတ္စလူးပင္ေတြကိုယ္တိုင္၊
ဆတ္စလူးထေန မွေတာ႔၊
စာကေလးေတြရဲ႕အထိုးအဆိတ္ကိုခံလိုက္ယံု၊

ကဲခုေတာ႔
ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား၊
အသက္မျပည့္ခင္ခိုးရာလိုက္သြားတဲ
ခါးက်ဥ္က်ဥ္တင္ကားကား ဗူးသီးေလးတစ္လံုး။

(မႏၱေလးေထာင္မွာ ေနသား၁၀နွစ္ေက်ာ္ျဖတ္သန္းေနဆဲ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။)



11 comments:

ATN said...

ကဗ်ာကေတာ့ ေကာင္းလိုက္ခ်က္... လႊတ္ေကာင္းပဲ...

ကုိေအာင္ said...

အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ဖတ္ခြင့္ရတာ ေက်းဇူး
ပါ အကုိၾကီး။

MANORHARY said...

ကဗ်ာကေကာင္းတယ္ေနာ္
ကိုေ၀လင္းကဗ်ာမွတ္ေနတာ...မဟုတ္ဘူးလားး။

Anonymous said...

ရူပက အလၤကာ တယ္လဲ ေျမာက္ေပသကိုး၊ ကဗ်ာဆရာမ်ား ဖမ္းစားယင္ ရြာက ၾကက္ေတြ ကုန္ေရာဆိုပဲ ဟဲဟဲ ေနာက္တာ။

kay said...

ကဗ်ာေလးက..ခ်စ္စရာ ျပံဳးစရာေလး။ း)

Anonymous said...

great! i just wanna know what year this poet wrote it and when this one came out, to compare these days' LP! 'cause this poem is a branch of LP. may be pre-LP in burmese way!

တန္ခူး said...

ကဗ်ာေလးက ရိုးရိုးေလးနဲ ့ဆန္းေနတယ္…

k said...

ႏွင္းခါးမိုးေရ

ကဗ်ာကိုဖတ္ရတာ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာမွ။
အမ်ားႀကီး ေတြးက်န္ရစ္ခဲ့ရတယ္။
ေကာင္းမွေကာင္းကြာ။

လင္းဒီပ said...

ကဗ်ာေကာင္းေလး ဖတ္ရင္း ကူးသြားတယ္ဗ်

sandar said...

ဘယ္သူကဗ်ာလဲျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္ခြင့္ရတာကိုဘဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေရးသူေကာ့ တင္သူေကာ့

emayarKhin said...

ကဗ်ာရဲ႕အႏွစ္သာရအၿပည္႕
နဲ႕ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္...