အမွန္တရားက ဖိနပ္မပါဘူး

တုပ္ေကြးကေခ်ာင္းေနတယ္
ႏွာေခါင္းစည္းေတြက ေျမာင္းထဲမွာပိတ္ဆုိ႔ေနၿပီ
ကၽြဲအုပ္ႀကီးက ခရီးဆက္မပ်က္သလုိ
ျခေသၤ့ေတြကလည္း လစ္တဲ့ေကာင္ ၀င္အဆြဲမပ်က္ဘူး၊
အသက္ရွင္ေနရတာကုိက အႏၱရယ္မကင္းဘူးဆုိတဲ့ဘ၀ကို ငါတုိ႔လက္ခံလုိက္ၾကရမွာပဲ
ငါတုိ႔က ငါတုိ႔လုိခ်င္တာကုိ မ်က္ေျချပတ္ျပတ္သြားေပမယ့္
သူတုိ႔ကသူတုိ႔အိပ္မက္ကုိ စစ္ဖိနပ္လုိစီးထားၾကတယ္
သေဘာၤေမွာက္ေတာ့ လူကုိမကယ္ဘူး ပစၥည္းကုိလုတယ္
မီးေလာင္ေတာ့ မီးအရင္မသတ္ဘူး ပုိက္ဆံအရင္ေတာင္းတယ္
အဲလုိလူေတြနဲ႔ ဘက္စကားတစီးတည္းလည္း ေက်ာခ်င္းကပ္လုိက္လာခဲ့ရတာပဲ မဟုတ္လား၊
ဦးစားေပးသင့္သူကုိ ဦးစားေပးျခင္းျဖင့္
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႔ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အခ်စ္တုိ႔မွ်ေ၀ၾကပါစုိ႔ တဲ့။
ရင္ထုိးတံဆပ္မွသည္
ဘီလ္ဘုတ္ဆုိင္းဘုတ္အထိ
ေမာင္းေတာရဲကင္းမွသည္
ေနျပည္ေတာ္သဂၤဟေဟာ္တယ္အထိ
ခင္ဗ်ားလစ္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားခံရမွာပဲ
ေဟာတာေျပာတာေတြ နားေထာင္႐ုံနဲ႔ေတာ့
တုပ္ေကြးကမေပ်ာက္ဘူး
နည္းနည္းေလးေပါ့လုိက္တာနဲ႔
လုံၿခံဳေရးေကာင္စီတံခါးကုိ ေခါက္ေတာ့တာပဲ၊
တကယ္က ႏွစ္ဖက္စလုံး ဒုကၡသည္ေတြခ်ည္းပါဗ်ာ
ရြာေတြအားလုံး သားေသလင္ဆုံးေတြခ်ည္းပါဗ်ာ
တျပည္လုံးကအမုန္းေတြနဲ႔လည္း ဒီမီးကၿငိမ္းမသြားဘူး
တကမၻာလုံးကေအာ္သံေတြနဲ႔လည္း ဒီစည္းရုိးကုိအဖ်က္မခံႏုိင္ဘူး
ညေနဘာနဲ႔စားရမလဲ မေတြးအားဘူး
ကုိယ့္ေဘးနားကေကာင္ အသားမဲလားျဖဴလား အရင္ၾကည့္ေနရတယ္
ေတာ္ေတာ္လူမဆန္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါကြာ။

ႏွင္းခါးမုိး
၆၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၇