ကန္ဇြန္းရြက္တစည္းသုံးရာဟာလည္း
ငါတုိ႔အစာအိမ္ကုိ အႀကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္ခံရတာပါပဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ကယ္ပါ။
မုိင္းထိမွ၊ ရြာမီးရႈိ႕ခံရမွ ျပည္တြင္းစစ္မဟုတ္ပါဘူး
ငါတုိ႔မီးဖုိေခ်ာင္ေတြ လက္နက္ႀကီးနဲ႔အပစ္ခံေနရတာလည္း ျပည္တြင္းစစ္ပါပဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ကယ္ပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ကိုယ္ဘာေပးႏုိင္မလဲ စဥ္းစားလုိက္ေတာ့
ျပတ္ေနတဲ့ေျခေတြလက္ေတြ
ေက်ာင္းထားမေပးခဲ့ရတဲ့သားသမီးေတြ
လုယက္မီးရႈိ႕ခံလုိက္ရတဲ့ ဘ၀ရဲ႕အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေတြ
ကုိယ့္ဖာသာဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္ၿပီး စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္ခဲ့ၾကတာေတြကုိ အေၾကြးလုိလာမေတာင္းပါနဲ႔ဆုိတဲ့ ဆုိဆုံးမခံရမႈေတြ
အၿငိဳးထားျငင္းပယ္ခံေနရတဲ့ ျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ေတြ
ၿပီးေတာ့ လယ္မဲ့ယာမဲ့ အလုပ္လက္မဲ့ လက္နက္မဲ့တုိ႔ရဲ႕
ေရထဲဗြက္ထဲ အမႈိက္ပုံထဲျမဳပ္ေနတဲ့က်ဳးေက်ာ္ရပ္ကြက္ေတြနဲ႔
စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ဘ၀ေတြ အူေဟာင္းေလာင္းေတြ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ကယ္ပါ။
တုိင္းႏုိင္ငံလုံး တုိက္ရုိက္ရႈေမာ အံ့ဘြယ္ခ်ီးပခမ္းနားလက္ဖ်ားခါၾကကုန္
ေရႊညီလာခန္းေဆာင္မွာ သဥၥာေညာင္ေစာင္းပမာ ေလ်ာင္းစက္နားေတာ္မူၾကပုံ
ပုိးဖဲကတၱီပါ မီးေရာင္ၿပိဳးျပက္ မင္းေပါင္းစုံညစာသဘင္၀ယ္
ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ဂႏၶ၀င္မဟာဂီတ ျပည္တြင္းစစ္ အေရးအခင္းစုံ အရုိးတြန္သံမ်ားေတးဘုမၼာ အသံမဲ့က်ယ္ေလာင္ေၾကြးသီလႈပ္ခါတုန္။
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု ကယ္ပါ။
ေဒါင္းသခင္စိတ္နဲ႔လည္းမေထာင္လႊား
ေခါင္းစဥ္တံဆိပ္နဲ႔လည္းအေခ်ာင္မစား
မေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔လည္း မေလွာင္ဟား
ဘာသာလူမ်ဳိးဘယ္လုိကြဲျပား မကြဲမျပားတာ
အၿမဲနင္းတုိင္းျပား အဖိႏွိပ္ခံအာက္ေျခလူတန္းစား
ဒီညေနအိမ္အျပန္ကားခဟာ သူတုိ႔ရဲ႕အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး
ဒီည ညစာဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု ကယ္ပါ။
မ်က္ေတာင္တဆုံးေတာင္
မႈန္၀ါး၀ါးပဲျမင္ႏုိင္ၾကသူေတြပါ
လုံးလုိက္ျပားလုိက္ကမၻာႀကီးဟာ
သူတုိ႔အတြက္ေတာ့ တူးေလနက္ေလ
ညစာ၀၀တနပ္ ျခင္ေထာင္အေကာင္းတလုံးဟာ
သူတုိ႔လုိခ်င္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ပင္လုံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနျပည္ေတာ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုမွာ သူတုိ႔ လူျဖစ္ခ်င္လွပါၿပီ
လူတလုံးသူတလုံးျဖစ္ခ်င္လွပါၿပီ။
တီဗြီေရွ႕မွာ ထုိင္ငုိက္ရတာ ျခင္ကုိက္တယ္
လက္မွတ္ထုိးမယ္ဆုိ ေခၚလုိက္
အလွဴခံဆုိ ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕
ငါ့မွာ ဘာထည့္ထည့္ ခ်ဥ္သြားတဲ့ ခ်ဥ္ဖတ္အုိးႀကီးတလုံးရွိတယ္ဆုိပါစုိ႔
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု တစုလုံးကုိထည့္လုိက္ရမလား
ကန္ဇြန္းခင္းႀကီးတခင္းလုံးကုိထည့္လုိက္ရမလား
ဒါမွမဟုတ္
ငါတုိ႔မ်ဳိးဆက္တဆက္လုံးကုိထည့္လုိက္ရမလား။
ႏွင္းခါးမုိး
No comments:
Post a Comment