သြဂုတ် ၁၂၊ ၂၀၁၉
- - - - - - - - - -- - - - - -
သေရမှာတောင် မကြောက်ခဲ့တဲ့ကောင်က
အခု ဆင်းရဲမှာကြောက်နေတယ်
အသက်တောင်ပေးရဲတယ်ဆိုတာ
အသက်ကလွဲ ဘာမှပေးစရာ မရှိခဲ့လို့ပါ
မအောင်မြင်မှုတွေကိုလည်း မုန်းလာပြီ
ဆီဇာလို ငါဟာနိုင်ငံတော်ပဲလို့
တခါတခါ အားရပါးရပြောပစ်ချင်တယ်
ကိုယ်တိုင်ဒုက္ခသည်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတော့
ဒုက္ခတွေပေါ်လွှင့်ထူတဲ့ အလံတွေအကြောင်းလည်း
ကောင်းကောင်းသိတယ်
လက်ထိပ်တခု ဘယ်လောက််မြဲသလဲဆိုတာ
လက်ထိပ်အခတ်ခံခဲ့ရဖူးတဲ့သူက အသိဆုံးပဲ
ယုံကြည်မှုကိုပြဖို့
ဓားအောက်ကိုခေါင်းထိုးခံတယ်ဆိုတာ
ခေါင်းထဲမှာ ဘာယုံကြည်မှုမှ မရှိလို့ပဲ
သေရမှာလည်းကြောက်တယ်
ဆင်းရဲမှာလည်းကြောက်တယ်
ဘာမှပေးစရာမရှိတော့တဲ့အခါ ကိုယ်ရစရာရှိတာယူဖို့ပဲ
တခုခု မဖြစ်ချင်တော့ဘူးဆိုရင်တောင်
တခုခုတော့ လုပ်နေချင်သေးတယ်
အခန်းတံခါးရိုက်ဖွင့်မှ သေနေတာတွေ့ရသလို
ရှိသေးတယ်ထင်ရတဲ့လူတွေက မရှိတော့ဘူး။
- - - - - - - - - -- - - -
နှင်းခါးမိုး
No comments:
Post a Comment