ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ လူေလးေယာက္နဲ႔ ကြင္းဖြင့္ခဲ့တဲ့ ညသန္းေခါင္လူဖမ္းပြဲဟာ မုိးလင္းေတာ့ ၁၃ ေယာက္ျဖစ္သြားတယ္။ အဖမ္းအဆီးေတြကုိ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ သတင္းဌာနေတြရဲ႔အဆုိအရ ေနာက္တပတ္အၾကာမွာ လူ ၆၀ ေက်ာ္သြားတယ္။ အခုေတာ့ တရာ၀န္းက်င္ရွိသြားပါၿပီ။ အေမရိကန္၊ ကုလသမဂၢနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာက ၀ုိင္း၀န္းကန္႔ကြက္ေနေပမယ့္ အဖမ္းအဆီးေတြက ရပ္သြားမယ့္ပုံ မရွိေသးပါဘူး။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေန ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ သူေတြလည္း ၀ရမ္းအထုတ္ခံရ၊ ဟုိေျပးဒီေရွာင္ရ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အခု အဖမ္းခံရတဲ့သူေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတုိ႔ဘ၀ရဲ႔ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ေတြကုိ ေထာင္ထဲမွာ ဆုံးရွဳံးခဲ့ၾကရဘူးတဲ့ သူေတြပါ။ သူတုိ႔ရဲ ေပးဆပ္မွဳဟာ သိၾကားမင္း မ်က္ရည္က်ေလာက္ပါတယ္။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ေလာက္ ေထာင္ထဲကျပန္ထြက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေဟာင္းေတြစုစည္းၿပီး အထဲမွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္း သားေတြအတြက္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အားေပးကူညီႏုိင္ဖုိ႔ နယ္စပ္တေနရာမွာ အသင္းကေလးတခု ဖြဲ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ျမန္မာႏုိင္ငံ) ေအေအပီပီ လုိ႔ေခၚပါတယ္။
ဒီအသင္းက နယ္စပ္မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ဘ၀၊ ျမန္မာႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြရဲ႔ဘ၀ကုိ ကမာၻက စာနာနားလည္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး အေပၚ ႏုိင္ငံတကာက အားေပးေထာက္ခံလာေစဖုိ႔ ရည္ရြယ္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႔ တကယ့္ ဘ၀အေတြ႔အႀႀကံဳေတြကုိ အရင္းတည္ၿပီး ျပခန္းကေလးတခု စီစဥ္ဖြင့္လွစ္ ခဲ့ပါတယ္။
ဒီျပခန္းကေလးအေၾကာင္း မိတ္ဆက္စာတမ္းကေလးတခု ေရးျဖစ္ခဲ့တာကုိ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာလုိ႔ ဒီေနရာမွာ ထပ္မံေ၀ငွလုိက္ပါတယ္။
..........
နယ္စပ္ျမိဳ႕ကေလးရဲ့တေနရာ သြပ္၀င္းတံခါး၀ထဲ ခ်ဳိးေကြ႕၀င္လုိက္ရင္ သရက္ပင္ အုပ္အုပ္နဲ႔ ေျမနီလမ္းကေလးရဲ့အဆုံးမွာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ကေလးတလုံး ရွိပါတယ္။ အိမ္ေဘးကပ္ရက္ ကားဂုိေဒါင္ဆန္ဆန္ အခန္းကေလးေရွ႕မွာ သံတုိင္ေတြ စုိက္ထားတဲ့ ဘူးတံခါးေလးတခ်ပ္ကုိ သင္ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ေခါင္းလည္းငုံ႔၊ ခြလည္းေက်ာ္ရမယ့္ ဒီတံခါးအေသးေလးေနာက္မွာ သင့္ကုိ ဖိတ္ေခၚေနတဲ့၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားျပခန္းလုိ႔ေခၚတဲ့ ေမွာင္ေမွာင္က်ဥ္းက်ဥ္း အခန္းကေလးတခန္းရွိပါတယ္။ ပထမဆုံးအေနနဲ႔ တံခါးေရွ႕မွာ ခဏရပ္ၿပီး အသက္၀၀ရွဳလုိက္ဖုိ႔ မေမ့ပါနဲ႔။
ကဲ တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လုိက္ပါ။
အခန္းထဲကို လွမ္း၀င္လုိက္ရင္ပဲ သင္ဟာ ေခ်ာက္ကမာၻႀကီးတခုထဲကို ျပဳတ္က်သြားသလုိ ခံစားရေကာင္း ခံစားရလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။ ဒါဟာ နတ္ဆုိးတေကာင္ရဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ သာယာလွပတဲ့ ဒီကမၻာေျမ ေပၚက သင္တုိ႔ရဲ့ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းခံထားရတဲ့ အေမွာင္မုိက္ဆုံး ေထာင့္က်ဥ္းကေလး တခုပါ။ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ တကယ့္ဘ၀ပါ။ ဒါကို စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ ဖန္တီးတင္ဆက္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ( က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ က်ဥ္စက္နဲ႔အတုိ႔ခံခဲ့ရတဲ့ ႏွလုံးသားေတြ၊ အိတ္မဲႀကီးနဲ႔ အစြတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ စစ္ဖိနပ္နဲ႔ အနင္းခံခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြ၊ သံေျခက်င္း အခတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ရွင္သန္မွဳေတြနဲ႔ ခင္းက်င္းျပသထား တာပါ ) ေခ်ာက္ကမၻာႀကီးထဲမွ လူသားမ်ားအေၾကာင္း အျမည္းေလာက္ေဖၚျပဖုိ႔ ႀကိဳးစားထားတဲ့ ျပခန္းေလး တခန္းပါ။
သင့္ရဲ့ဘယ္ဘက္မွာ ပထမဆုံး ျမန္မာျပည္ေျမပုံကို ေတြ႔ရမယ္။
ျမစ္ႀကီးေတြ အသြယ္သြယ္စီးလုိ႔၊ ေတာင္တန္းတြန္႔ေခါက္ႀကီးေတြ၊ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ က်ယ္ႀကီးေတြ၊ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသနဲ႔ ထူထပ္သစ္ေတာႀကီးမ်ား။ သင့္မ်က္စိ ထဲမွာ ေရနံေတြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ၊ ကၽြန္းသစ္ေတြနဲ႔ ႂကြယ္၀လွတဲ့ ေရထြက္ေျမထြက္ပစၥည္းေတြကို ေျပးျမင္မိလိမ့္မယ္။ ဟုတ္တယ္၊ ဒါေတြဟာ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြရဲ့ အိပ္မက္ေတြ အနာဂါတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္။
အခုေတာ့ စစ္အာဏာရွင္တစုအတြက္ ဒါေတြက အဆိပ္ပင္ကုိေလာင္းတဲ့ေရ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သံခ်ပ္ကာကားေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ တုိက္ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အႏုျမဴဓါတ္ေပါင္းဖုိနဲ႔ ႏူိင္ငံရပ္ျခား လွ်ိဳ႕၀ွက္ဘဏ္စာရင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ အခုခင္ဗ်ားျမင္တဲ့အတုိင္း ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားမွာ ေထာင္နံရံ အုတ္တံတုိင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ တကယ္ရလုိက္တာက အဲဒါပဲ၊
အားလုံေပါင္း သုံးဆယ့္ရွစ္ေထာင္ ရွိတယ္။ တည္ေနရာ၊ ျမိဳ႕အမည္ႏွင့္တကြ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ပုံႏွဳိင္းေျပာရရင္ ေတာင္တုိင္းမွာ စႏၵကူးမရွိေပမယ့္ ေထာင္တုိင္းမွာ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္သားရွိတယ္လုိ႔ ဆုိရမလုိ႔ပါ။ ( ခုိးဆုိးလုယက္၊ လူသတ္ မုဒိန္း အစရွိတဲ့ ဘာရာဇ၀တ္မွဳတခုကုိမွ မက်ဳးလြန္ရပါပဲနဲ႔၊ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏူိးမိလုိ႔၊ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္မိလို႔၊ အမွန္တရားနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိလုိ႔ ဆုိၿပီး နံရံေလးဘက္ၾကား အပုိ႔ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြဟာ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျဖစ္တယ္ ) ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား တဦးတည္းပင္ ျဖစ္ေစ ေထာင္ထဲမွာ က်န္ေနအုံးေတာ့ အမွန္တရားဟာ ေထာင္ခ်ခံေနရဆဲပဲလို႔ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ေျပာခြင့္ရွိတယ္။ အမွန္တရားကို ေထာင္ခ်တဲ့သူဟာ အမွန္တရား ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မလာႏူိင္ဘူး။
ဒီမွာ ေထာင္ေတြရဲ႕ ဓါတ္ပုံေတြ၊ ဖြဲ႕စည္းပုံ ပုံၾကမ္းေတြ၊ အခန္းအလည္ စားပြဲေပၚမွာက အင္းစိန္ ဗဟိုစံျပအက်ဥ္းေထာင္ရဲ့ ပုံစံငယ္နဲ႔၊ ေထာင္ထဲထည့္ ထားျပီးတာေတာင္ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အထီးက်န္ သတၱ၀ါေတြ ျဖစ္ေအာင္ စံနစ္တက် ပက္ပက္စက္စက္ ႀကံစည္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တိရိစာၦန္ရုံထဲက က်ားေလွာင္အိမ္ဆန္ဆန္ တုိက္ပုံစံငယ္ေလးမ်ား စတာေတြကိုလည္း ဆက္လက္ေတြျမင္ႏူိင္တယ္။
ကားခ်ပ္ေပၚက ဓါတ္ပုံေတြကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသားေတြကို အတင္းအၾကပ္ သြတ္သြင္းထားတဲ့ ေထာင္ပုံစံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ (ပုံစံ ဆုိတာ ေထာင္စကားလုံးပါ) ပေဒသရာဇ္ေခတ္က အရွင္နဲ႔ ေက်းကၽြန္ ဆက္ဆံ ေရးကို ေထာင္အာဏာပိုင္နဲ႔ အက်ဥ္းသားၾကားမွာ ထူေထာင္ထားရွိျပီး အက်ဥ္းေထာင္ ထဲေရာက္လာတဲ့ လူတေယာက္ရဲ့ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ေမြးရာပါ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာကို အၫြဳန္႔ခ်ဳိးဖုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ႀကံစည္ထားတာပါ။ ေမာ္ဖူးေစ ဆိုမွ ေခါင္းကိုေမာ့ခြင့္ရွိတဲ့ ရုိးရုိးပုံစံကစျပီး၊ သူတုိ႔ရဲ့ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္မွဳကင္းမဲ့ျပီး ေစာ္ကားအႏူိင္က်င့္တဲ့ စည္းကမ္းဥပေဒေတြကို အလြယ္တကူလက္ခံဖုိ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးတဲ့သူေတြကုိ ေပးေလ့ရွိတဲ့ လူတေယာက္ရဲ့ ခႏၵာကိုယ္ကို မိနစ္စကၠန္႔နဲ႔အမွ် ပင္ပန္းနာက်င္ေစတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ပုံစံႀကီးအဆုံး ေဖၚျပထားပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္သာ အျမစ္ခုိင္သြားခဲ့ရင္ ဒီ ေထာင္ပုံစံေတြဟာ နံရံေလးဘက္ရဲ့အျပင္က ျမန္မာျပည္သူတရပ္လုံး လက္ခံလုိက္နာရမယ့္ ပုံစံေတြ ျဖစ္မလာဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏူိင္မွာလဲ။ (တကယ္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ဆုိတာကလည္း ေဘာင္းဘီ၀တ္ထားတဲ့ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စံနစ္ပါပဲ)
ေနာက္ကားခ်ပ္တခုေပၚမွာေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြ ေရငင္ေနပုံကို သရုပ္ေဖၚ ထားတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္၊ သရက္ေထာင္ဆုိတာ ႏူိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ဖိႏွိပ္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ အဆုိးဆုံးေထာင္တခု ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္နက္တဲ့ တြင္းထဲကေရ ကို စည္ပိုင္းအေသးစားတလုံးနဲ႔ လူရွစ္ေယာက္အားကိုသုံးျပီး ဆြဲတင္ၾကရတယ္။ တပုံး မဟုတ္ဘူး၊ ႏွစ္ပုံးမဟုတ္ဘူး။ တေဆာင္လုံး တေထာင္လုံးနီးပါး သုံးဖုိ႔ ခ်ဳိးဖုိ႔ ဆြဲခဲ့ၾကရတယ္။ အဲဒါကို ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြ ေျပာဆုိပုံက က်န္းမာေရးအတြက္ ကာယေလ့က်င့္ခန္းသေဘာ လုပ္ေပးထားတာပါတဲ့။ မဟာကရုဏာႀကီးမားလွတဲ့ စစ္အစုိးရဆီက က်ေနာ္တုိ႔ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရခဲ့တဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မွဳဆိုတာ အဲဒါပါပဲ။
ရဲဘက္လုိ႔ေခၚတဲ့ အလုပ္စခန္းအသီးသီးမွာရွိတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ မ၀ေရစာ စားရျပီး မတန္တဆ အခုိင္းခံေနရတဲ့ ဘ၀ကိုလည္း ဓါတ္ပုံေတြက ဆက္ေျပာျပေနပါတယ္။ ေမာင္ထင္ရဲ့ ငဘသာ အဲဒီရဲဘက္စခန္းေတြကို ေရာက္ခဲ့ရင္ ဂ်ပန္ေခတ္ကေခၽြးတပ္စခန္းဆုိတာ ပန္းခင္းထဲျမင္းစီးရသလုိပဲလုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ပါလိမ့္မယ္။ ဂ်ပန္ေတြဟာ စစ္အစုိးရေလာက္မပါးနပ္တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ရဲ့ေခၽြးတပ္ကို လုပ္အားေပးလုိ႔ မေခၚတတ္ခဲ့ပါဘူး။ လုပ္အားေပးနဲ႔ ရဲဘက္ စခန္းဆုိတာကလည္း ဒဂၤါးျပားရဲ့ ေခါင္းနဲ႔ပန္းလုိ အဓိပါယ္ သိပ္မေ၀းပါဘူး။
ဒီေန႔ေခတ္ဟာ ပညာေခတ္တဲ့။ အရာရာကို ျငင္းပယ္ေလ့ရွိတဲ့ စစ္အစုိးရကေတာင္ သံေယာင္လုိက္ျပီး ေျပာတတ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီ့ပညာေခတ္ကလူေတြဟာ အရြယ္သုံးပါး စလုံးမွာ အျမဲမျပတ္ ေလ့လာဆည္းပူးေနၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ပညာေခတ္မေရာက္ခင္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္က တုိင္းတပါးသား နယ္ခ်ဲ႕ အစုိးရလက္ထက္မွာေတာင္ ေထာင္က်ခံ ႏူိင္ငံေရးသမားေတြဟာ ေထာင္ထဲမွာ စာေပဖတ္ရွဳခြင့္၊ ေရးသားခြင့္၊ ေလ့လာသင္ၾကားခြင့္ေတြ တရား၀င္ရရွိခဲ့ေပမယ့္၊ အခု ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း စစ္အစုိးရ လက္ေအာက္မွာေတာ့ စာေပဆုိတာ ေဆးေပါ့လိပ္ ဖင္ဆီခံခြာျပီး ရွာဖတ္ရတဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေထာင္၀င္စာမွာပါတဲ့ ဟင္းထုပ္လာတဲ့ သတင္းစာစကၠဴ လက္၀ါးေလာက္ဆုိရင္ေတာင္ ခ်ိန္ကိုက္ဗုံး တလုံးကို ရွာေတြ႔သလုိ ျပဴးတူးျပဲတဲနဲ႔ ဘူး၀မွာ အသိမ္းခံၾကရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဆုိး၀ါးစြာဖိႏွိပ္ထားတဲ့ အေျခအေနၾကားမွာကိုပဲ က်ေနာ္တုိ႔ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြဟာ ေလ့လာသင္ၾကားေရးနဲ႔ ရဲေဘာ္ခ်င္းၾကား ကူးလူးဆက္ဆံေရးကုိ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ဖန္တီးျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ပလစ္စတစ္ေပၚမွာ သံေခ်ာင္းနဲ႔ျခစ္ျပီး စာေရးနည္း။ မိွန္ပ်တဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ နံရံေပၚအရိပ္ဟပ္ျပီး ဖတ္နည္းေတြကို ဓါတ္ပုံထဲမွာသင္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။
စာေရးဆရာႀကီးတေယာက္က ေထာင္ကုိ ဘ၀တကၠသိုလ္လုိ႔ေခၚဆုိခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ ေထာင္ထဲမွာ အမ်ားႀကီး ေလ့လာ သင္ၾကားခဲ့ၾကတယ္။ ဖိႏိွပ္သူက ေလ့လာသင္ၾကားေရး ကင္းေ၀းျပတ္ေတာက္ျပီး က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြကို အေၾကာေသ သြားေအာင္ ရည္ရြယ္ခဲ့ေလေလ က်ေနာ္တုိ႔က ေလ့လာသင္ၾကားၾကေလေလပဲ။
အခုသင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ေရာင္စုံအိတ္လွလွေလးေတြ၊ ႀကဳိးပုတီးေတြ၊ ဆပ္ျပာနဲ႔ ထုဆစ္ထားတဲ့ အရုပ္ေလးေတြ၊ သုိးေမႊးလက္ကိုင္ပု၀ါေလးေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေလ့လာသင္ၾကားေရးနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး အာဏာပိုင္အလုိကို ဆန္႔က်င္လွဳပ္ရွားရင္းက ထြက္လာတဲ့ ထုတ္ကုန္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရွည္မွဳ၊ အာရုံစူးစုိက္မွဳနဲ႔ အတတ္ပညာတစုံတရာ၊ က်ေနာ္တုိ႔ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြဟာ တကယ္ပဲ ေလ့လာသင္ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။
ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ့ အသိဥာဏ္၊ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ တုိက္ပြဲ၀င္စိတ္ဓါတ္ ေတြဟာ စစ္အစုိးရရဲ့အလုိက် ေထာင္ထဲမွာ ေသဆုံးမသြားခဲ့တာဟာ ဒီေလ့လာသင္ၾကားေရးေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္၊ ဒီေလ့လာ သင္ၾကားေရးေၾကာင့္ပဲ စစ္အစုိးရဆန္႔က်င္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ စုရုံးမိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္တရားအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္တာဟာ လူသားရဲ့အျမင့္မားဆုံး အဓိပါယ္ျဖစ္ျပီး၊ အဲဒီလုိ တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတာ၊ အားေပးေထာက္ခံတာ ဟာလည္း ေလးနက္တဲ့ အႏွစ္သာရျဖစ္တယ္။ တုိက္ပြဲ၀င္အင္အားစုေတြနဲ႔ ကမာၻ႔မိသားစုတုိ႔ၾကားက ေႏြးေထြးနီးကပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အာဏာရွင္စံနစ္အေပၚ အဆုံးတေန႔ ေအာင္ပဲြခံေရးအဓိဌာန္ကို ကတၱီပါဖုံးစားပြဲေလးေပၚ မီးေမာင္းထုိးျပထားတဲ့ ဆုတံဆိပ္ေတြမွာ ေတြ႔ရွိႏူိင္ပါတယ္၊ ဒီဆုတံဆိပ္ေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ အတၱအဆာေျပမွဳနဲ႔ တကုိယ္ရည္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳတုိ႔အတြက္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစရာ ရင္ဘတ္ကေရႊၾကယ္သီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြရဲ့ နာက်င္ပင္ပန္းေနတဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အေငြ႔မေသႏုိင္တဲ့ မတရားမွဳဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ေတြအေပၚ ကမာၻႀကီးရဲ့ အသိအမွတ္ျပဳ မွတ္တမ္းေတြပါ။
ေထာင္ထဲကထြက္လာတဲ့ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတုိင္းမွာ ေသရြာျပန္မွတ္တမ္း ကိုယ္စီနဲ႔ပါ၊ ဒီမွတ္တမ္းေတြကို ကမာၻကသိေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ေနာင္လည္း ထုတ္ေ၀ေနၾကမွာပါ။ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရးတုိက္ပြဲ မျပီးဆုံးေသးသမွ် ဒီမွတ္တမ္းေတြကလည္း ကုန္ဆုံးသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုျပသထားတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ေအေအပီပီက ေလာေလာဆယ္ထုတ္ေ၀ထားတဲ့ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားကို သင္ဖတ္ၾကည့္ပါ၊ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖုံးေပၚက ေျခက်င္းခတ္ခံထားရတဲ့ ေျခေထာက္တစုံဟာ ဘယ္လုိဆက္လက္ ရပ္တည္ ေလ်ာက္လွမ္းခဲ့သလဲ။ ျမန္မာျပည္သူေတြ အဖိႏွိပ္ခံဘ၀မွာ ဘယ္လုိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ ေနၾကသလဲ။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ရင္ထဲမွ သင္တုိ႔၏ရင္ထဲသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေ၀မွ်လုိက္ပါတယ္။
ဒီအခန္းထဲက မထြက္ခင္မွာ သင့္ကိုႏွဳတ္ဆက္ေနတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြထဲက ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ မ်က္ႏွာေတြဟာ ဒီေန႔စစ္အာဏာရွင္ရဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ က်န္ရွိေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ အလံမလွဲတဲ့ရဲေဘာ္ ညီအကုိေတာ္ ႏူိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြပါ။ တခ်ဳိ႕ဆုိ က်ခံေနရတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ့ လက္ရွိအသက္ထက္ ႀကီးပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့၊ ႏွဳတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။
သင္သြားေလရာ ေနရာတုိင္းဆီ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ျပခန္းကေလးကို သင့္ကုိယ္ႏွင့္မကြာ ယူေဆာင္သြားေပးပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ၊
အခု အဖမ္းခံရတဲ့သူေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတုိ႔ဘ၀ရဲ႔ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ေတြကုိ ေထာင္ထဲမွာ ဆုံးရွဳံးခဲ့ၾကရဘူးတဲ့ သူေတြပါ။ သူတုိ႔ရဲ ေပးဆပ္မွဳဟာ သိၾကားမင္း မ်က္ရည္က်ေလာက္ပါတယ္။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ေလာက္ ေထာင္ထဲကျပန္ထြက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေဟာင္းေတြစုစည္းၿပီး အထဲမွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္း သားေတြအတြက္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အားေပးကူညီႏုိင္ဖုိ႔ နယ္စပ္တေနရာမွာ အသင္းကေလးတခု ဖြဲ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ျမန္မာႏုိင္ငံ) ေအေအပီပီ လုိ႔ေခၚပါတယ္။
ဒီအသင္းက နယ္စပ္မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ဘ၀၊ ျမန္မာႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြရဲ႔ဘ၀ကုိ ကမာၻက စာနာနားလည္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး အေပၚ ႏုိင္ငံတကာက အားေပးေထာက္ခံလာေစဖုိ႔ ရည္ရြယ္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႔ တကယ့္ ဘ၀အေတြ႔အႀႀကံဳေတြကုိ အရင္းတည္ၿပီး ျပခန္းကေလးတခု စီစဥ္ဖြင့္လွစ္ ခဲ့ပါတယ္။
ဒီျပခန္းကေလးအေၾကာင္း မိတ္ဆက္စာတမ္းကေလးတခု ေရးျဖစ္ခဲ့တာကုိ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာလုိ႔ ဒီေနရာမွာ ထပ္မံေ၀ငွလုိက္ပါတယ္။
..........
ရင္နဲ႔ခင္းတဲ့ျပခန္းကေလး
နယ္စပ္ျမိဳ႕ကေလးရဲ့တေနရာ သြပ္၀င္းတံခါး၀ထဲ ခ်ဳိးေကြ႕၀င္လုိက္ရင္ သရက္ပင္ အုပ္အုပ္နဲ႔ ေျမနီလမ္းကေလးရဲ့အဆုံးမွာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ကေလးတလုံး ရွိပါတယ္။ အိမ္ေဘးကပ္ရက္ ကားဂုိေဒါင္ဆန္ဆန္ အခန္းကေလးေရွ႕မွာ သံတုိင္ေတြ စုိက္ထားတဲ့ ဘူးတံခါးေလးတခ်ပ္ကုိ သင္ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ေခါင္းလည္းငုံ႔၊ ခြလည္းေက်ာ္ရမယ့္ ဒီတံခါးအေသးေလးေနာက္မွာ သင့္ကုိ ဖိတ္ေခၚေနတဲ့၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားျပခန္းလုိ႔ေခၚတဲ့ ေမွာင္ေမွာင္က်ဥ္းက်ဥ္း အခန္းကေလးတခန္းရွိပါတယ္။ ပထမဆုံးအေနနဲ႔ တံခါးေရွ႕မွာ ခဏရပ္ၿပီး အသက္၀၀ရွဳလုိက္ဖုိ႔ မေမ့ပါနဲ႔။
ကဲ တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လုိက္ပါ။
အခန္းထဲကို လွမ္း၀င္လုိက္ရင္ပဲ သင္ဟာ ေခ်ာက္ကမာၻႀကီးတခုထဲကို ျပဳတ္က်သြားသလုိ ခံစားရေကာင္း ခံစားရလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။ ဒါဟာ နတ္ဆုိးတေကာင္ရဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ သာယာလွပတဲ့ ဒီကမၻာေျမ ေပၚက သင္တုိ႔ရဲ့ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းခံထားရတဲ့ အေမွာင္မုိက္ဆုံး ေထာင့္က်ဥ္းကေလး တခုပါ။ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ တကယ့္ဘ၀ပါ။ ဒါကို စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ ဖန္တီးတင္ဆက္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ( က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ က်ဥ္စက္နဲ႔အတုိ႔ခံခဲ့ရတဲ့ ႏွလုံးသားေတြ၊ အိတ္မဲႀကီးနဲ႔ အစြတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ စစ္ဖိနပ္နဲ႔ အနင္းခံခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြ၊ သံေျခက်င္း အခတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ရွင္သန္မွဳေတြနဲ႔ ခင္းက်င္းျပသထား တာပါ ) ေခ်ာက္ကမၻာႀကီးထဲမွ လူသားမ်ားအေၾကာင္း အျမည္းေလာက္ေဖၚျပဖုိ႔ ႀကိဳးစားထားတဲ့ ျပခန္းေလး တခန္းပါ။
သင့္ရဲ့ဘယ္ဘက္မွာ ပထမဆုံး ျမန္မာျပည္ေျမပုံကို ေတြ႔ရမယ္။
ျမစ္ႀကီးေတြ အသြယ္သြယ္စီးလုိ႔၊ ေတာင္တန္းတြန္႔ေခါက္ႀကီးေတြ၊ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ က်ယ္ႀကီးေတြ၊ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသနဲ႔ ထူထပ္သစ္ေတာႀကီးမ်ား။ သင့္မ်က္စိ ထဲမွာ ေရနံေတြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ၊ ကၽြန္းသစ္ေတြနဲ႔ ႂကြယ္၀လွတဲ့ ေရထြက္ေျမထြက္ပစၥည္းေတြကို ေျပးျမင္မိလိမ့္မယ္။ ဟုတ္တယ္၊ ဒါေတြဟာ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြရဲ့ အိပ္မက္ေတြ အနာဂါတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္။
အခုေတာ့ စစ္အာဏာရွင္တစုအတြက္ ဒါေတြက အဆိပ္ပင္ကုိေလာင္းတဲ့ေရ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သံခ်ပ္ကာကားေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ တုိက္ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အႏုျမဴဓါတ္ေပါင္းဖုိနဲ႔ ႏူိင္ငံရပ္ျခား လွ်ိဳ႕၀ွက္ဘဏ္စာရင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ အခုခင္ဗ်ားျမင္တဲ့အတုိင္း ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားမွာ ေထာင္နံရံ အုတ္တံတုိင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ တကယ္ရလုိက္တာက အဲဒါပဲ၊
အားလုံေပါင္း သုံးဆယ့္ရွစ္ေထာင္ ရွိတယ္။ တည္ေနရာ၊ ျမိဳ႕အမည္ႏွင့္တကြ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ပုံႏွဳိင္းေျပာရရင္ ေတာင္တုိင္းမွာ စႏၵကူးမရွိေပမယ့္ ေထာင္တုိင္းမွာ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္သားရွိတယ္လုိ႔ ဆုိရမလုိ႔ပါ။ ( ခုိးဆုိးလုယက္၊ လူသတ္ မုဒိန္း အစရွိတဲ့ ဘာရာဇ၀တ္မွဳတခုကုိမွ မက်ဳးလြန္ရပါပဲနဲ႔၊ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏူိးမိလုိ႔၊ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္မိလို႔၊ အမွန္တရားနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိလုိ႔ ဆုိၿပီး နံရံေလးဘက္ၾကား အပုိ႔ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြဟာ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျဖစ္တယ္ ) ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား တဦးတည္းပင္ ျဖစ္ေစ ေထာင္ထဲမွာ က်န္ေနအုံးေတာ့ အမွန္တရားဟာ ေထာင္ခ်ခံေနရဆဲပဲလို႔ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ေျပာခြင့္ရွိတယ္။ အမွန္တရားကို ေထာင္ခ်တဲ့သူဟာ အမွန္တရား ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မလာႏူိင္ဘူး။
ဒီမွာ ေထာင္ေတြရဲ႕ ဓါတ္ပုံေတြ၊ ဖြဲ႕စည္းပုံ ပုံၾကမ္းေတြ၊ အခန္းအလည္ စားပြဲေပၚမွာက အင္းစိန္ ဗဟိုစံျပအက်ဥ္းေထာင္ရဲ့ ပုံစံငယ္နဲ႔၊ ေထာင္ထဲထည့္ ထားျပီးတာေတာင္ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အထီးက်န္ သတၱ၀ါေတြ ျဖစ္ေအာင္ စံနစ္တက် ပက္ပက္စက္စက္ ႀကံစည္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တိရိစာၦန္ရုံထဲက က်ားေလွာင္အိမ္ဆန္ဆန္ တုိက္ပုံစံငယ္ေလးမ်ား စတာေတြကိုလည္း ဆက္လက္ေတြျမင္ႏူိင္တယ္။
ကားခ်ပ္ေပၚက ဓါတ္ပုံေတြကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသားေတြကို အတင္းအၾကပ္ သြတ္သြင္းထားတဲ့ ေထာင္ပုံစံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ (ပုံစံ ဆုိတာ ေထာင္စကားလုံးပါ) ပေဒသရာဇ္ေခတ္က အရွင္နဲ႔ ေက်းကၽြန္ ဆက္ဆံ ေရးကို ေထာင္အာဏာပိုင္နဲ႔ အက်ဥ္းသားၾကားမွာ ထူေထာင္ထားရွိျပီး အက်ဥ္းေထာင္ ထဲေရာက္လာတဲ့ လူတေယာက္ရဲ့ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ေမြးရာပါ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာကို အၫြဳန္႔ခ်ဳိးဖုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ႀကံစည္ထားတာပါ။ ေမာ္ဖူးေစ ဆိုမွ ေခါင္းကိုေမာ့ခြင့္ရွိတဲ့ ရုိးရုိးပုံစံကစျပီး၊ သူတုိ႔ရဲ့ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္မွဳကင္းမဲ့ျပီး ေစာ္ကားအႏူိင္က်င့္တဲ့ စည္းကမ္းဥပေဒေတြကို အလြယ္တကူလက္ခံဖုိ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးတဲ့သူေတြကုိ ေပးေလ့ရွိတဲ့ လူတေယာက္ရဲ့ ခႏၵာကိုယ္ကို မိနစ္စကၠန္႔နဲ႔အမွ် ပင္ပန္းနာက်င္ေစတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ပုံစံႀကီးအဆုံး ေဖၚျပထားပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္သာ အျမစ္ခုိင္သြားခဲ့ရင္ ဒီ ေထာင္ပုံစံေတြဟာ နံရံေလးဘက္ရဲ့အျပင္က ျမန္မာျပည္သူတရပ္လုံး လက္ခံလုိက္နာရမယ့္ ပုံစံေတြ ျဖစ္မလာဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏူိင္မွာလဲ။ (တကယ္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ဆုိတာကလည္း ေဘာင္းဘီ၀တ္ထားတဲ့ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စံနစ္ပါပဲ)
ေနာက္ကားခ်ပ္တခုေပၚမွာေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြ ေရငင္ေနပုံကို သရုပ္ေဖၚ ထားတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္၊ သရက္ေထာင္ဆုိတာ ႏူိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ဖိႏွိပ္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ အဆုိးဆုံးေထာင္တခု ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္နက္တဲ့ တြင္းထဲကေရ ကို စည္ပိုင္းအေသးစားတလုံးနဲ႔ လူရွစ္ေယာက္အားကိုသုံးျပီး ဆြဲတင္ၾကရတယ္။ တပုံး မဟုတ္ဘူး၊ ႏွစ္ပုံးမဟုတ္ဘူး။ တေဆာင္လုံး တေထာင္လုံးနီးပါး သုံးဖုိ႔ ခ်ဳိးဖုိ႔ ဆြဲခဲ့ၾကရတယ္။ အဲဒါကို ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြ ေျပာဆုိပုံက က်န္းမာေရးအတြက္ ကာယေလ့က်င့္ခန္းသေဘာ လုပ္ေပးထားတာပါတဲ့။ မဟာကရုဏာႀကီးမားလွတဲ့ စစ္အစုိးရဆီက က်ေနာ္တုိ႔ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရခဲ့တဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မွဳဆိုတာ အဲဒါပါပဲ။
ရဲဘက္လုိ႔ေခၚတဲ့ အလုပ္စခန္းအသီးသီးမွာရွိတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ မ၀ေရစာ စားရျပီး မတန္တဆ အခုိင္းခံေနရတဲ့ ဘ၀ကိုလည္း ဓါတ္ပုံေတြက ဆက္ေျပာျပေနပါတယ္။ ေမာင္ထင္ရဲ့ ငဘသာ အဲဒီရဲဘက္စခန္းေတြကို ေရာက္ခဲ့ရင္ ဂ်ပန္ေခတ္ကေခၽြးတပ္စခန္းဆုိတာ ပန္းခင္းထဲျမင္းစီးရသလုိပဲလုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ပါလိမ့္မယ္။ ဂ်ပန္ေတြဟာ စစ္အစုိးရေလာက္မပါးနပ္တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ရဲ့ေခၽြးတပ္ကို လုပ္အားေပးလုိ႔ မေခၚတတ္ခဲ့ပါဘူး။ လုပ္အားေပးနဲ႔ ရဲဘက္ စခန္းဆုိတာကလည္း ဒဂၤါးျပားရဲ့ ေခါင္းနဲ႔ပန္းလုိ အဓိပါယ္ သိပ္မေ၀းပါဘူး။
ဒီေန႔ေခတ္ဟာ ပညာေခတ္တဲ့။ အရာရာကို ျငင္းပယ္ေလ့ရွိတဲ့ စစ္အစုိးရကေတာင္ သံေယာင္လုိက္ျပီး ေျပာတတ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီ့ပညာေခတ္ကလူေတြဟာ အရြယ္သုံးပါး စလုံးမွာ အျမဲမျပတ္ ေလ့လာဆည္းပူးေနၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ပညာေခတ္မေရာက္ခင္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္က တုိင္းတပါးသား နယ္ခ်ဲ႕ အစုိးရလက္ထက္မွာေတာင္ ေထာင္က်ခံ ႏူိင္ငံေရးသမားေတြဟာ ေထာင္ထဲမွာ စာေပဖတ္ရွဳခြင့္၊ ေရးသားခြင့္၊ ေလ့လာသင္ၾကားခြင့္ေတြ တရား၀င္ရရွိခဲ့ေပမယ့္၊ အခု ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း စစ္အစုိးရ လက္ေအာက္မွာေတာ့ စာေပဆုိတာ ေဆးေပါ့လိပ္ ဖင္ဆီခံခြာျပီး ရွာဖတ္ရတဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေထာင္၀င္စာမွာပါတဲ့ ဟင္းထုပ္လာတဲ့ သတင္းစာစကၠဴ လက္၀ါးေလာက္ဆုိရင္ေတာင္ ခ်ိန္ကိုက္ဗုံး တလုံးကို ရွာေတြ႔သလုိ ျပဴးတူးျပဲတဲနဲ႔ ဘူး၀မွာ အသိမ္းခံၾကရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဆုိး၀ါးစြာဖိႏွိပ္ထားတဲ့ အေျခအေနၾကားမွာကိုပဲ က်ေနာ္တုိ႔ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြဟာ ေလ့လာသင္ၾကားေရးနဲ႔ ရဲေဘာ္ခ်င္းၾကား ကူးလူးဆက္ဆံေရးကုိ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ဖန္တီးျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ပလစ္စတစ္ေပၚမွာ သံေခ်ာင္းနဲ႔ျခစ္ျပီး စာေရးနည္း။ မိွန္ပ်တဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ နံရံေပၚအရိပ္ဟပ္ျပီး ဖတ္နည္းေတြကို ဓါတ္ပုံထဲမွာသင္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။
စာေရးဆရာႀကီးတေယာက္က ေထာင္ကုိ ဘ၀တကၠသိုလ္လုိ႔ေခၚဆုိခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ ေထာင္ထဲမွာ အမ်ားႀကီး ေလ့လာ သင္ၾကားခဲ့ၾကတယ္။ ဖိႏိွပ္သူက ေလ့လာသင္ၾကားေရး ကင္းေ၀းျပတ္ေတာက္ျပီး က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြကို အေၾကာေသ သြားေအာင္ ရည္ရြယ္ခဲ့ေလေလ က်ေနာ္တုိ႔က ေလ့လာသင္ၾကားၾကေလေလပဲ။
အခုသင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ေရာင္စုံအိတ္လွလွေလးေတြ၊ ႀကဳိးပုတီးေတြ၊ ဆပ္ျပာနဲ႔ ထုဆစ္ထားတဲ့ အရုပ္ေလးေတြ၊ သုိးေမႊးလက္ကိုင္ပု၀ါေလးေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေလ့လာသင္ၾကားေရးနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး အာဏာပိုင္အလုိကို ဆန္႔က်င္လွဳပ္ရွားရင္းက ထြက္လာတဲ့ ထုတ္ကုန္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရွည္မွဳ၊ အာရုံစူးစုိက္မွဳနဲ႔ အတတ္ပညာတစုံတရာ၊ က်ေနာ္တုိ႔ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြဟာ တကယ္ပဲ ေလ့လာသင္ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။
ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ့ အသိဥာဏ္၊ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ တုိက္ပြဲ၀င္စိတ္ဓါတ္ ေတြဟာ စစ္အစုိးရရဲ့အလုိက် ေထာင္ထဲမွာ ေသဆုံးမသြားခဲ့တာဟာ ဒီေလ့လာသင္ၾကားေရးေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္၊ ဒီေလ့လာ သင္ၾကားေရးေၾကာင့္ပဲ စစ္အစုိးရဆန္႔က်င္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ စုရုံးမိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္တရားအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္တာဟာ လူသားရဲ့အျမင့္မားဆုံး အဓိပါယ္ျဖစ္ျပီး၊ အဲဒီလုိ တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတာ၊ အားေပးေထာက္ခံတာ ဟာလည္း ေလးနက္တဲ့ အႏွစ္သာရျဖစ္တယ္။ တုိက္ပြဲ၀င္အင္အားစုေတြနဲ႔ ကမာၻ႔မိသားစုတုိ႔ၾကားက ေႏြးေထြးနီးကပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အာဏာရွင္စံနစ္အေပၚ အဆုံးတေန႔ ေအာင္ပဲြခံေရးအဓိဌာန္ကို ကတၱီပါဖုံးစားပြဲေလးေပၚ မီးေမာင္းထုိးျပထားတဲ့ ဆုတံဆိပ္ေတြမွာ ေတြ႔ရွိႏူိင္ပါတယ္၊ ဒီဆုတံဆိပ္ေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ အတၱအဆာေျပမွဳနဲ႔ တကုိယ္ရည္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွဳတုိ႔အတြက္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစရာ ရင္ဘတ္ကေရႊၾကယ္သီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြရဲ့ နာက်င္ပင္ပန္းေနတဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အေငြ႔မေသႏုိင္တဲ့ မတရားမွဳဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ေတြအေပၚ ကမာၻႀကီးရဲ့ အသိအမွတ္ျပဳ မွတ္တမ္းေတြပါ။
ေထာင္ထဲကထြက္လာတဲ့ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတုိင္းမွာ ေသရြာျပန္မွတ္တမ္း ကိုယ္စီနဲ႔ပါ၊ ဒီမွတ္တမ္းေတြကို ကမာၻကသိေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ေနာင္လည္း ထုတ္ေ၀ေနၾကမွာပါ။ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရးတုိက္ပြဲ မျပီးဆုံးေသးသမွ် ဒီမွတ္တမ္းေတြကလည္း ကုန္ဆုံးသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုျပသထားတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ေအေအပီပီက ေလာေလာဆယ္ထုတ္ေ၀ထားတဲ့ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားကို သင္ဖတ္ၾကည့္ပါ၊ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖုံးေပၚက ေျခက်င္းခတ္ခံထားရတဲ့ ေျခေထာက္တစုံဟာ ဘယ္လုိဆက္လက္ ရပ္တည္ ေလ်ာက္လွမ္းခဲ့သလဲ။ ျမန္မာျပည္သူေတြ အဖိႏွိပ္ခံဘ၀မွာ ဘယ္လုိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ ေနၾကသလဲ။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ရင္ထဲမွ သင္တုိ႔၏ရင္ထဲသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေ၀မွ်လုိက္ပါတယ္။
ဒီအခန္းထဲက မထြက္ခင္မွာ သင့္ကိုႏွဳတ္ဆက္ေနတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြထဲက ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ မ်က္ႏွာေတြဟာ ဒီေန႔စစ္အာဏာရွင္ရဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ က်န္ရွိေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ အလံမလွဲတဲ့ရဲေဘာ္ ညီအကုိေတာ္ ႏူိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြပါ။ တခ်ဳိ႕ဆုိ က်ခံေနရတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ့ လက္ရွိအသက္ထက္ ႀကီးပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့၊ ႏွဳတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။
သင္သြားေလရာ ေနရာတုိင္းဆီ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ျပခန္းကေလးကို သင့္ကုိယ္ႏွင့္မကြာ ယူေဆာင္သြားေပးပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ၊
No comments:
Post a Comment