အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးေပၚမွာရပ္လုိ႔မရဘူး

က်ေနာ့္အသံဟာေမာေနတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာအနားေတြဖြာေနတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာဒယီးဒယုိင္ျဖစ္ေနတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာဂမူးရွဳးထုိးေျပးေနတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာေလေနာက္လြင့္ပါသြားတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြက်ေနတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာေျပးလမ္းပိတ္ေနတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာမီးနီကုိမရပ္ပဲေမာင္းတယ္
က်ေနာ့္အသံဟာတံခါးကုိတြန္းဖြင့္တယ္
ေလွကားအတုိင္းေျပးဆင္းတယ္
ဘက္စ္ကားမမီဘူး
ခုံတန္းလ်ားမွာစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထုိင္တယ္
အေျပးေလ့က်င့္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကုိငမ္းတယ္
ညေနစာ၊ အိပ္ယာ၊ ဘီယာဘား
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္စက္ဆုပ္တယ္
ခဏၾကာေတာ့၀မ္းနည္းၿပီးငုိတယ္
မင္းကမူးရင္ငုိတယ္
မင္းကမူးရင္အကုန္လုံးေျပာတယ္
မင္းကမူးရင္ကုိယ့္မိန္းမကုိလူတကာလုိက္ေပးတယ္
မင္းကမူးရင္အန္လုိက္ရမွ
အန္ဖတ္ကုိလက္ခုပ္နဲ႔ခံတဲ့သူငယ္ခ်င္း
ဘလက္ေကာ္ဖီထဲသံပုရာသီးၫွစ္ေပးတဲ့သူငယ္ခ်င္း
သူ႔အိပ္ယာကုိေပးအိပ္တဲ့သူငယ္ခ်င္း
ခ်စ္လုိ႔ယူခဲ့တဲ့ကဗ်ာကုိ
ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမေပးပဲကြာရွင္းခဲ့သူ...။

က်ေနာ့္အသံဟာေျခပစ္လက္ပစ္
မင္းကမူးရင္ကုိယ့္အိမ္မဟုတ္တဲ့တံခါးကုိေခါက္ရမွ
သူ႔အခ်စ္ကခေလးတေယာက္ပါတယ္
လူႀကီးလူေကာင္းဆန္လွတဲ့သူငယ္ခ်င္းေရ
အုိေအာင္မင္းေအာင္ဖူးပြင့္လုိက္
ဒီလမ္းေပၚၿမိဳ႕ႀကီးေတြအျပင္းေမာင္းေနစဥ္။ ။