ဒီကေန႔ မုိးရြာမယ္ ေၾကျငာထားေပမယ့္မနက္ပုိင္းကေလး
ေနတၿပိဳက္ေလာက္ လင္းလုိက္
ေသးတယ္။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္း
ေျပးတဲ့အက်င့္က မေပ်ာက္ဘူး။
ဒီမနက္လည္း ေက်ာင္းမေရာက္ပဲ
ၿမိဳ႕ထဲေရာက္သြားတယ္။ ေကာ္ဖီ
ေသာက္တယ္။ ေရကန္ေဘး
သြားထုိင္ရင္း ဟုိေငး ဒီေငး၊ ဟုိေတြးဒီေတြး၊ FM ေရဒီယုိေလးနားေထာင္။
ေႏြတုန္းကေလာက္ အေရာင္မစုံေတာ့ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ကေလးက ပန္းပြင့္ေတြနဲ႔
ေ၀ဆာဆဲ။ အစက ပန္းေတြ ဘာလုိ႔ ဒီေလာက္ပြင့္ပါလိမ့္လုိ႔ တအံ့တၾသ
ျဖစ္ခဲ့မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ ပြင့္မယ့္ဆဲဆဲပန္းေတြ အုိးလုိက္အုိးလုိက္
ေျမႀကီးထဲ လာစုိက္ၾကတာကုိး။ သည္ေတာ့လည္းဧည့္ခန္းထဲ အလွထုိးသလုိ
ပန္းေတြက အကန္႔လုိက္၊ အလႊာလုိက္၊ တထပ္ၿပီး တထပ္ အေရာင္စုံစပ္ၿပီး
လွေနေတာ့တယ္။
ေၾသာ္ ၿမိဳ႕ႀကီးကုိက ပန္းအုိးႀကီးတလုံး ျဖစ္ေနခဲ့တာကုိး။
အခုေတာ့ ေဆာင္းဦးက်ကာစ။ႏွင္းေတြမျမင္ရေသးေပမယ့္
အပူခ်ိန္က တဆယ္၀န္းက်င္
ေအာက္ က်လာေနၿပီ။
ေတာင္ပတ္လည္၀ုိင္းတဲ့ၿမိဳ႕မုိ႔
တိမ္ေတြက ေတာင္တက္ေကာ
ေတာင္ဆင္းပါ မုိးစက္ေတြ
သြန္းသြန္းခ်ေနေတာ့တာပဲ။ ပင္လယ္ဘက္က ေလ၊ ေတာင္ၾကားကေလ၊
ေရလက္ၾကားေတြထဲက ေလ၊ ေလက မ်က္ႏွာစုံက လွည့္တုိက္ေနေသးတယ္။
ေလေကာ မုိးေရပါ လက္ဖ်ားေတြကုိ ေအးစက္ေစတာမုိ႔ကဗ်ာဆန္ဆန္
မုိးေရထဲလမ္းေလ်ာက္ခ်င္လုိ႔မရ။ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားေတြထဲ တုိး၀င္ကာ
သြားလုိရာသုတ္ေျခတင္ၾကရတယ္။
သည္ၾကားထဲက အခုလုိ ေနကေလးျပန္ပြင့္လာတယ္ဆုိရင္ ခြက္ထဲက
လက္က်န္တစက္ကုိ အရသာခံ
သလုိမ်ဳိး လမ္းေတြေပၚမွာလူေတြ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျဖန္႔ခင္းေနၾက
ျပန္ေရာ။ သည္လူေတြၾကားထဲ
ကုိယ္တုိင္လည္း စိတ္ကေလး
လန္းဆန္းသလုိရွိလာတာနဲ႔ ေနာက္လေလာက္ဆုိ ျမင္ခြင့္ရေတာ့မွာမဟုတ္တဲ့
ေႏြေႏွာင္းေဆာင္းဦးပုံရိပ္ေတြကုိ သိမ္းဆည္းခ်င္စိတ္ျဖစ္လာလုိ႔
လက္ကုိင္ဖုန္းကေလးနဲ႔ပဲ ဓါတ္ပုံတခ်ဳိ႕ ရုိက္လုိက္မိတယ္။ အခုတေလာ
ပုိ႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္လုိ႔လာလည္တဲ့ ဘေလာ့ေဘာ္ဒါေတြကုိ မ်က္ႏွာပူတာ
ေတြ ေျပရာေျပေၾကာင္း ဥေရာပေျမာက္ပုိင္းက ဧည့္သည္ေပ်ာ္တဲ့
ၿမိဳ႕ကေလးတၿမိဳ႕ရဲ႕ ဆံၿမိတ္လည္းေျပပန္းလည္းေႂကြစ ကပုိကရုိအလွေလးကုိ
သည္မွာ တင္ဆက္လုိက္ပါရဲ႕။
မၾကာခင္မွာ သစ္ရြက္အနီေတြျဖန္႔ခင္းထားတဲ့
ႏွင္းတ၀က္ မုိးတ၀က္ စုိစက္စက္ ေဆာင္းဦး
ေဆာင္းရဲ႕ ျမင္ကြင္းက်ယ္အလြမ္းရက္မ်ားထဲ
ဘ၀ကုိ ေစးေစးပုိင္ပုိင္ ဖြင့္ဆုိျဖစ္ေလ
အုန္းမလား...။
ဒီစာမ်က္ႏွာေတြကုိေတာ့ ဆက္ေရးျဖစ္ေနအုန္းမွာပါ။
No comments:
Post a Comment