Wednesday, October 24, 2007

လူသတ္သမားရဲ႕ ညစာ


လူသတ္သမားက

ေသြးေအးတယ္။

ေသြးမေျခာက္ေသးတဲ့လက္နဲ႔
စီးကရက္ကုိမီးၫွိပုံ၊
သူသတ္ထားတဲ့အေလာင္းရဲ႕
အကၤ်ီရင္ဘတ္ၾကယ္သီးေတြကုိဆြဲေစ့ေပးပုံ၊
ေကာ္ဖီဆုိင္ထဲကထလာသလုိ
ေလကေလးခၽြန္ၿပီးေလ်ာက္သြားလုိက္ေသးသတဲ့။

ဥၾသသံေတြဆူညံ
ရဲေတြေရာက္လာ
သတင္းစာမ်က္ႏွာဖုံးမွာ
ေခါင္းႀကီးစာလုံးမဲႀကီးနဲ႔ပါလာ
အသတ္ခံရသူရဲ႕
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိ
တီဗြီကမၾကာမၾကာထုတ္လႊင့္ေန
တၿမိဳ႕လုံးလည္း
ဒီအမွဳအေၾကာင္းပဲေျပာေနၾက။

ေရႊကုိလုိလုိ႔သတ္သလား
လူကုိလုိလုိ႔သတ္သလား
တခါကရန္ၫွိးလား
စိတၱဇလူသတ္သမားလား။

အေသဆုိးေလျခင္းလုိ႔
စုတ္သပ္သူကသပ္
အတင့္ရဲေလျခင္းလုိ႔
ေဒါကန္သူကကန္
ေရွ႕ကလမ္းခ်ဳိးအေကြ႕အေမွာင္ရိပ္ထဲ
လူသတ္သမားေစာင့္ေနမလားလုိ႔
ေၾကာက္လန္႔သူေတြလည္းရွိရဲ႕၊
( ဒီလုိနဲ႔ ) ၿမိဳ႕ကေလးထဲ
ညအေမွာင္ထုကတြားသြား၀င္လာ
တံခါးေတြေစာေစာပိတ္
မီးေတြေစာေစာမွိတ္ၾက
ေစာေစာေတာ့အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ၾက။

လူသတ္သမားေကာ
ဒီအခ်ိန္ဆုိညစာစားေနေလာက္ၿပီ
၀ုိင္ကေလးေသာက္လုိက္
စပ်စ္သီးေလးၿမံဳ႕လုိက္နဲ႔ေလ
ၿပီးေတာ့
မနက္ကေသြးစြန္းခဲ့တဲ့သူ႔လက္ကုိ
ဆုပ္လုိက္ျဖန္႕လုိက္နဲ႔စုိက္ၾကည့္ရင္း
ေငြ႕ေငြ႕ကေလးၿပံဳးမယ္၊
သူေတြးမိမွာက
တေယာက္ကုိသတ္လုိက္ရုံနဲ႔
တၿမိဳ႕လုံးေသဆုံးသြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊


ႏွင္းခါးမုိး

5 comments:

pandora said...

ကဗ်ာဆရာက
ေသြးေအးတယ္။

ညစာစားရင္း
ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ကို
ဆုပ္လိုက္ျဖန္႕လိုက္နဲ႕ စိုက္ၾကည့္ၿပီး
ဘာေတြ ေတြးေနလဲ။

Mintasay said...

great thinking

Ko Boyz said...

ႀကိဳက္သြားတယ္...။ တစ္ေယာက္ကို သတ္တာ တစ္ၿမိဳ႔လံုး ေသသြားတ့ဲ အဖြဲ႔...။

WISE GUY said...

က်ေနာ္တို႔ ႏို္င္ငံလဲ ဒီလိုျဖစ္ေနသလိုပဲေနာ္

Htet Myat Suu Eaim said...
This comment has been removed by the author.