လူသတ္သမားက
ေသြးေအးတယ္။
ေသြးမေျခာက္ေသးတဲ့လက္နဲ႔
စီးကရက္ကုိမီးၫွိပုံ၊
သူသတ္ထားတဲ့အေလာင္းရဲ႕
အကၤ်ီရင္ဘတ္ၾကယ္သီးေတြကုိဆြဲေစ့ေပးပုံ၊
ေကာ္ဖီဆုိင္ထဲကထလာသလုိ
ေလကေလးခၽြန္ၿပီးေလ်ာက္သြားလုိက္ေသးသတဲ့။
ဥၾသသံေတြဆူညံ
ရဲေတြေရာက္လာ
သတင္းစာမ်က္ႏွာဖုံးမွာ
ေခါင္းႀကီးစာလုံးမဲႀကီးနဲ႔ပါလာ
အသတ္ခံရသူရဲ႕
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိ
တီဗြီကမၾကာမၾကာထုတ္လႊင့္ေန
တၿမိဳ႕လုံးလည္း
ဒီအမွဳအေၾကာင္းပဲေျပာေနၾက။
ေရႊကုိလုိလုိ႔သတ္သလား
လူကုိလုိလုိ႔သတ္သလား
တခါကရန္ၫွိးလား
စိတၱဇလူသတ္သမားလား။
အေသဆုိးေလျခင္းလုိ႔
စုတ္သပ္သူကသပ္
အတင့္ရဲေလျခင္းလုိ႔
ေဒါကန္သူကကန္
ေရွ႕ကလမ္းခ်ဳိးအေကြ႕အေမွာင္ရိပ္ထဲ
လူသတ္သမားေစာင့္ေနမလားလုိ႔
ေၾကာက္လန္႔သူေတြလည္းရွိရဲ႕၊
( ဒီလုိနဲ႔ ) ၿမိဳ႕ကေလးထဲ
ညအေမွာင္ထုကတြားသြား၀င္လာ
တံခါးေတြေစာေစာပိတ္
မီးေတြေစာေစာမွိတ္ၾက
ေစာေစာေတာ့အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ၾက။
လူသတ္သမားေကာ
ဒီအခ်ိန္ဆုိညစာစားေနေလာက္ၿပီ
၀ုိင္ကေလးေသာက္လုိက္
စပ်စ္သီးေလးၿမံဳ႕လုိက္နဲ႔ေလ
ၿပီးေတာ့
မနက္ကေသြးစြန္းခဲ့တဲ့သူ႔လက္ကုိ
ဆုပ္လုိက္ျဖန္႕လုိက္နဲ႔စုိက္ၾကည့္ရင္း
ေငြ႕ေငြ႕ကေလးၿပံဳးမယ္၊
သူေတြးမိမွာက
တေယာက္ကုိသတ္လုိက္ရုံနဲ႔
တၿမိဳ႕လုံးေသဆုံးသြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊
ႏွင္းခါးမုိး
5 comments:
ကဗ်ာဆရာက
ေသြးေအးတယ္။
ညစာစားရင္း
ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ကို
ဆုပ္လိုက္ျဖန္႕လိုက္နဲ႕ စိုက္ၾကည့္ၿပီး
ဘာေတြ ေတြးေနလဲ။
great thinking
ႀကိဳက္သြားတယ္...။ တစ္ေယာက္ကို သတ္တာ တစ္ၿမိဳ႔လံုး ေသသြားတ့ဲ အဖြဲ႔...။
က်ေနာ္တို႔ ႏို္င္ငံလဲ ဒီလိုျဖစ္ေနသလိုပဲေနာ္
Post a Comment