Saturday, August 23, 2008

မနက္စာ

ႏွင္းခါးမုိး

မနက္ခင္းက
မင္းပါးျပင္ေပၚမွာ
မင္းဆံစေတြေပၚမွာ
၀ါ၀င္းတဲ့နဖူးျပင္ေပၚမွာ
မင္းရဲ႕ေ႐ႊလည္တုိင္ေပၚမွာ။

မနက္ခင္းကုိ
ငါေငးေနမိတယ္
မင္းဟာ
ငါ့ရဲ႕မနက္ခင္းေလးပါကြယ္
ငါဒီလုိေျပာခဲ့ဘူးတယ္မဟုတ္လား။

မနက္ခင္းမွာ
ႏုပ်ဳိတဲ့ေနေရာင္ပါတယ္
သန္႔ရွင္းတဲ့ေလျပည္ပါတယ္
အေတြးသစ္အျမင္သစ္
ဗီတာမင္သစ္ေတြပါတယ္
ျမင္သူကုိၾကည္ႏူးေစတဲ့
စိတ္ကူး႐ြ႐ြေလးေတြပါတယ္
မနက္ခင္းဟာ
ေကာ္ဖီပူပူေလးတခြက္ဆုိလည္း မမွားဘူး။

မနက္ခင္းဟာ
ေန႔တုိင္းအသစ္ျပန္ေမြးဖြားတယ္
မနက္ခင္းဟာ
ကုိယ္တုိ႔အိမ္ခန္းထဲကုိ
မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္က၀င္လာၿပီး
၀ရန္တာေလးေပၚကျပန္ထြက္သြားတယ္
အိပ္ယာကႏုိးတဲ့အခါ
မနက္ခင္းဟာ
ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚမွာေစာင့္ေနတယ္
သတင္းစာတေစာင္နဲ႔
ေကာ္ဖီတခြက္နဲ႔
ထမင္းေၾကာ္တပန္းကန္နဲ႔
အိပ္ပုတ္ႀကီးတဲ့သားကေလးနဲ႔
အသံစာစာသမီးကေလးနဲ႔
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးစ
အိမ္ရွင္မရဲ႕အၿပံဳးနဲ႔။

အိမ္ကေလးကေတာ့
မနက္ခင္းလိုမဟုတ္ဘူး
ေန႔တုိင္းအသစ္ျပန္မေမြးဖြားႏုိင္ဘူး
ဥတုရာသီထဲ
နံရံေတြေရနံမ၀ခဲ့
ပ်ဥ္ျပားၾကမ္းေတြက်ဳိးေပါက္ခဲ့
အိမ္တုိင္တခ်ဳိ႕ယုိင္ခဲ့၊
အခုေတာ့
သားကုိလည္း
ႏွဳိးမယ့္သူရွိခဲ့ၿပီ
ကုိယ္ပုိင္မနက္ခင္းတခုနဲ႔
သမီးကလည္း သူ႔ေတးသူသီတတ္ခဲ့ၿပီ
အိမ္ရွင္မရဲ႕ပါးကြက္ၾကားေအာက္မွာလည္း
ပက္ၾကားအက္ကေလးေတြထင္ခဲ့ၿပီ
ေကာ္ဖီတခြက္ကလည္း
သၾကားနဲ႔ႏုိ႔ဆီနည္းခဲ့ၿပီ။

စားပြဲအုိေလးေပၚမွာ
ငါ့ရဲ႕မနက္ခင္းကုိ ငါေငးတယ္
အခ်ိန္ကာလက
အိမ္ေရွ႕ကပိေတာက္ပင္ႀကီးကုိခုတ္လွဲပစ္ခဲ့
ဒါေပမယ့္ မင္းကလွတုန္းပါပဲကြယ္
လြတ္ေနတဲ့ထုိင္ခုံေပၚမွာ
ဓါတ္ဘူးေဟာင္းေလးေပၚမွာ
ဘုရားရွိခုိးစာအုပ္ေပၚမွာ
ေရဒီယုိတလုံးေပၚမွာ
မနက္ခင္းကုိငါေငးတယ္
ဒီအိမ္ထဲကဘယ္အရာျဖစ္ျဖစ္
လက္သည္းညွပ္ေလးတခုကအစ
ငါကတြယ္ၿငိမိသူ
ျပတင္းေဘာင္ေပၚမွာ
ေနစာလွဳံေနတဲ့ေၾကာင္ေလးေရာေပါ့
မနက္ခင္းကလွတုန္းပဲ
ငါ့ရဲ႕အိမ္ရွင္မကုိငါေငးတယ္။

၀ရန္တာမွာ
စာေလးေတြကုိအစာေကၽြးရင္း
တံစက္ၿမိတ္ကငွက္အိမ္ကေလး
မင္းၾကည့္ေမာေနတဲ့အခါ
မနက္ခင္းမွာ
ဘယ္ေတာ့မွအေငြ႔မျပယ္မယ့္
ေကာ္ဖီပူပူတခြက္ကုိငါေတြ႔တယ္။

မနက္ခင္းက
တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ငါ့ရဲ႕ျမစ္ေရစီးေပၚမွာ။ ။

5 comments:

ATN said...

အင္း...ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း မနက္ခင္းေလး တခုကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေတြ႕မိေတာ့ ကိုယ့္ ပူပူေလာင္ေလာင္ မနက္ခင္းေတြကို စိတ္ညစ္တယ္။

ဘာလို႕လဲ မသိ
မ်က္ရည္တစက္ က်သြားမိ
နံနက္ခင္းေတာ့ သိ

pandora said...

မနက္ခင္းတခုဟာ ေနာက္မနက္ခင္းတခုနဲ႕
မိုင္ေထာင္ခ်ီၾကားမွာ တစကၠန္႕ေတာင္မျခားဘူး။
မနက္ခင္းက ေလညင္းနဲ႕ ႏွင္းစက္ေတြကို ၿပိဳင္တူက်ဲခ်ေပးတယ္။
ၾကည္ႏူးစရာကဗ်ာေလး ဖတ္ရတာ ေက်းဇူးတင္တယ္ ကဗ်ာဆရာ။ အိမ္ရွင္မ ထမင္းေၾကာ္ရင္ေတာ့ နည္းနည္းေလာက္ ခ်န္ထားေပးပါ။

တန္ခူး said...

(ေဟး…….အသစ္ေတြ ့လို ့ေပ်ာ္သြားတာပါ)

ေကာ္ဖီတခြက္နဲ႔
ထမင္းေၾကာ္တပန္းကန္နဲ႔
အိပ္ပုတ္ႀကီးတဲ့ေျမးသားကေလးနဲ႔
အသံစာစာေျမးသမီးကေလးနဲ႔
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးစ
အိမ္ရွင္မရဲ႕အၿပံဳးနဲ႔
လွပတဲ့ မနက္ခင္းေလးေတြက
ဟိုးေရွးမွ ေစာင့္ၾကိုေနၾကတယ္…

Kaung Kin Ko said...

မနက္ခင္းဟာ
ကုိယ္တုိ႔အိမ္ခန္းထဲကုိ
မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္က၀င္လာၿပီး
၀ရန္တာေလးေပၚကျပန္ထြက္သြားတယ္

ခ်စ္စရာေကာင္းလုိက္တဲ့ မနက္ခင္းေလး။

Nyein Chan Aung said...

ကဗ်ာအရမ္းႀကိဳက္တယ္ အစ္ကို။ မနက္ခင္းတိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစဗ်ာ။