အတြင္းနဲ႔အျပင္ အသံနဲ႔အာကာသ.. ငါတုိ႔ထြက္ေျပးၾကပါစုိ႔

အျပင္ကုိခုန္ထြက္လုိက္တာ တြင္းတခုထဲျပဳတ္က်တယ္
အျပင္အပျမင္ရတဲ့အရာေတြထဲ ငါတုိ႔ဖမ္းခ်ဳပ္အက်ဥ္းခ်ခံရတဲ့အခါ ေဖါက္ထြက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကတယ္ ငါတုိ႔တြန္းလွန္တယ္ ျမင္ရတဲ့အရာေတြရဲ႕ဟုိဘက္ေျပးထြက္တယ္ ေျပးႏုိင္ရင္လြတ္မယ္ထင္တယ္ ဗဟိဒၶေတြကုိအစစ္လုိ႔ထင္တယ္ ပ်ဳိ႕တက္လာတာေတြကုိမ်ဳိမ်ဳိခ်တယ္ ဒါမွမဟုတ္ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္တယ္
ေပါက္ကြဲမွဳေတြမွာတခါတရံလမ္းသစ္ရွာတယ္ အသံေတြကုိဘာသာျပန္တဲ့အက်င့္ကပါေနၿပီ
အသံေတြကုိအသံေတြအတုိင္း႐ြတ္ဖတ္ဖုိ႔လုိတယ္ စကားလုံးေတြနဲ႔တုိက္တုိက္မၾကည့္ပါနဲ႔
အသံေတြကုိအသံေတြအတုိင္းစိတ္ထဲႏွစ္လုိက္ အသံေတြကုိအသံေတြအတုိင္းစီးပါသြားလုိက္
ခံစားဖုိ႔ထက္နားလည္ဖုိ႔ကပုိအေရးႀကီးေနရင္ ခုန္ထြက္လုိက္တုိင္း တြင္းထဲက်က်ေနမွာပဲ
အဇၨတၱထဲဘယ္တံခါးေပါက္က၀င္မလဲ တံခါးတုိင္းပြင့္ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ ဒါေပမယ့္တြန္းဖြင့္လုိက္ပါ
မင္းအ၀င္ခ်င္ဆုံးတံခါးေပါက္ကုိသာမင္းတြန္းဖြင့္လုိက္ပါ ပထမဆုံးအေရးႀကီးတာကဖြင့္မိဖုိ႔ပဲ
ခုန္ဆင္းလုိက္မိၿပီလုိ႔ထင္ေကာင္းထင္မယ္ အတြင္းထဲ၀င္တာပိတ္မိတယ္ထင္မယ္
တကယ္ကအာကာသဆုိတာေနရာတုိင္းမွာရွိတာ ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ရတုိင္းလွမ္းလွမ္းၾကည့္ရတုိင္း
ဟုိးအေ၀းမွာအေ၀းအေ၀းတေနရာမွာ အာကာသဆုိတာကုိယ္နဲ႔အေ၀းႀကီးမွာအဲလုိမဟုတ္ဘူး
အဇၨတၱထဲမွာျမက္ခင္းေတြစိမ္းစုိေနတယ္ ငါဟာျမင္းတေကာင္လုိခုန္ေပါက္ေျပးလႊားမယ္
တကယ္ကလြတ္ေျမာက္မွဳဆုိတာ ငါတုိ႔အတြင္းထဲမွာ
နားမလည္ႏုိင္တဲ့အေရာင္ေတြစုတ္ခ်က္ေတြၾကားမွာ ဘာမွန္းမသဲကြဲတဲ့အသံေတြထဲမွာ
နားလည္ဖုိ႔မလုိဘူး အဓိပၸယ္မလုိဘူး
သံလမ္းေပၚကရထားတစင္းလုိ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ေပၚမွာကုိယ္ခုတ္ေမာင္းေနဖုိ႔ပဲ
ကုိယ့္ရွင္သန္မွဳကုိ ခဏတာေတာက္ေလာင္မွဳလုိ႔သိရင္
အဇၨတၱနဲ႔ဗဟိဒၶနယ္ျခားမွာ လွည့္စားမွဳေတြကုိထားခဲ့ပစ္လုိ႔ရတယ္

စိတ္၀င္စားရင္ ဖြင့္ၾကည့္ပါ

ခဏနား၊ မ်က္စိမွိတ္၊ အသက္ကုိမွန္မွန္႐ွဳ၊
ၿပီးရင္ ေအာက္ကလင့္ကုိ ထပ္ဖြင့္ၾကည့္လုိက္။
၆ မိနစ္စာဆုိေတာ့ နည္းနည္းအခ်ိန္ေပးရလိမ့္မယ္။
တခုခုလုပ္စရာ သြားစရာရွိေနရင္ေတာ့ ထားခဲ့ပစ္လုိက္။
အသက္၀၀႐ွဳ၊ ေလးေနရင္ သက္ျပင္းရွည္ရွည္မွဳတ္ထုတ္ပစ္လုိက္။
လြတ္ေျမာက္ပါေစ
http://www.youtube.com/watch?v=VbmoGUJvIM4