ကမၻာႀကီးဟာ သစ္သီးကိတ္တလုံးမဟုတ္ပါ

ငါတုိ႔ရဲ့ ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္္

အပင္မွန္ရင္ အျမစ္ရွိရမယ္
လူမွန္ရင္ ေနစရာေျမေနရာရွိရမယ္
လူမ်ဳိးတုိင္းမွာ ႏုိင္ငံရွိရမယ္။

ဒါေပမယ့္ငါ့မွာ
တုိင္းျပည္ႏုိင္ငံမရွိပါ။

ပင္လယ္ေရခမ္းတဲ့အထိ
ခ်ဳိသၾကားေတြဆားလုိငန္တဲ့အထိ
ငါတုိ႔ေစာင့္ရမွာလား။

ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
တုိ႔တုိင္းတုိ႔ျပည္ျပန္ရပါ့။ ။

C. crown, Toe ဆုိတဲ့ ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံမွာအေျခခ်ေနထုိင္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္က ကရင္လူမ်ဳိးတဦး ေနာ္ေ၀ဘာသာနဲ႔ေရးသားထားတာကုိ ျမန္မာျပန္ထားတာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔လူေတြေနစရာဆုိလုိ႔ ဒီေျမကမၻာတခုပဲရွိတာ။
ဒါကုိ ပုိင္းၾက၊ ျခမ္းၾက။ ၿခံစည္းရုိးခတ္ၾက၊ တံတုိင္းကာၾက။ အလံေတြ မာန္ေတြထူၾက။
ဒီေျမအတြက္ စစ္ပြဲေတြဆင္ႏြဲၾက။ ဘ၀ေတြ အသက္ေတြစြန္႔လႊတ္ၾက။
ကမၻာဦးကတည္းက ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ လြတ္လပ္စြာ ေနထုိင္သြားလာခြင့္ေတြ ဆုံးရွုံးခဲ့ၾကရ။

အုိင္တီထြန္းကားလာတာကုိေျပာရင္းနဲ႕ လူေတြဟာ ေျမကုိခြာၿပီး မုိးေပၚမွာ ကမၻာျပဳလာၾကၿပီလုိ႕ ေျပာၾကပါတယ္။ ေျမကုိအရင္းျပဳတဲ့၊ ေျမကုိအေျခတည္တဲ့ စီးပြားေရးလူမွဳေရးဘ၀ေတြကုိ နည္းပညာက ေက်ာ္လႊားလုိက္တဲ့အခါ ကမၻာႀကီးဟာ လုံးရာကျပားသြားတယ္ဆုိတဲ့အယူအဆ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပားေနတဲ့ကမၻာႀကီးဟာ စာေရးခုံတခုံလုိ မ်က္ႏွာျပင္ညီညာတာေတာ့မဟုတ္။ ၿခံစည္းရုိးၿဖဲ၀င္ေနတဲ့သူေတြ၊ ပင္လယ္ထဲေမာင္းခ်ခံရတဲ့လူအုပ္ေတြ၊ တကုိယ္လုံးဗုံးေတြနဲ႕ခ်ည္ပုိးၿပီး ကုိယ္ပုိင္ေျမတခုတုိက္ယူေနတဲ့သူေတြနဲ႕ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ။

ကမၻာႀကီးေပၚမွာ ေျမအတြက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့စစ္ပြဲေတြ ေသြးမတိတ္ေသး။
လူတေယာက္ေျမဘယ္ေလာက္လုိသလဲလုိ႕ ေတာ္စတြဳိင္းကေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ဘူးတယ္။
ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္စံနစ္ကုိ သမုိင္းထဲမွာ ထားခဲ့ႏုိင္ၾကၿပီလား။
နည္းပညာသစ္ေတြ၊ အယူအဆသစ္ေတြၾကားထဲ ဖုန္းဆုိးေျမေတြကေတာ့ ေရငတ္ဆဲ။

ငွက္ေတြက မုိးေကာင္ကင္ကုိ ျပာေစခ်င္တယ္။
ငါးေတြက ေရမုိးမွန္ေစခ်င္တယ္။
လူေတြကေတာ့ ေျမကုိငါပုိင္တယ္ သူပုိင္တယ္ ျငင္းၾကခုန္ၾက၊ စစ္ခင္းၾကတယ္။

ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာတာလည္းအေရးႀကီးတယ္။
ဒါဖာမွာ လူေတြၿခံခတ္ၿပီး အသတ္ခံေနရတာလည္း အေရးႀကီးတယ္။
ကရင္လူမ်ဳိးတေယာက္ သူ႕တုိင္းျပည္အတြက္ ေသာကေရာက္ရတာလည္း အေရးႀကီးတယ္။
အေရးတႀကီးကိစၥေတြဟာ ျမက္ရုိင္းေတြလုိ ေျမေပၚ ထူထပ္စြာေပါက္ေရာက္လုိ႔ေနေလရဲ႕။
အုိ ျမက္ခုတ္သမား နုိးၾကားေလာ့။ ။

က်ေနာ္႔ရဲ႔မ်ဥ္းေၾကာင္းမ်ား

ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ ထီးေတြ၊ လူမ်က္ႏွာေတြ။
အလဲဗင္းသတင္းဂ်ာနယ္မ်က္ႏွာဖုံးေပၚက မ်က္ႏွာျပည့္ဓါတ္ပုံက က်ေနာ့္ကုိဖမ္းစားလုိက္တယ္။
ဓါတ္ပုံကုိလည္း သပ္သပ္ျဖတ္ထုတ္ၿပီး သိမ္းလုိက္တယ္။ ေနာက္ ဒက္စေတာ့ေပၚတင္ထားလုိက္တယ္။
ဒါနဲ႔အာသာကမေျပဘူး။ တခုခုလုပ္ခ်င္ေနေသးတယ္။
ကဗ်ာေရးမလား။ ဟင့္အင္း။ စကားလုံးေတြထက္တခုခုကို ပုိအာသီသျဖစ္ေနမိတယ္။

တေန႔ကၾကည့္ျဖစ္တဲ့ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ဇာတ္လုိက္ကလူသတ္သမား။ ေမြးရာပါသူ႔ထူးျခားခ်က္တခုေၾကာင့္ လူမသတ္ခ်င္ပဲသတ္ရ။ တေယာက္သတ္ၿပီးတုိင္း သူ႔မွာနာက်င္ေၾကကြဲရ။ သူ႔ခႏၵာကုိယ့္လွဳံ.ေဆာ္လာတဲ့အခါ လူသတ္လုိက္ရမွ သူ႔မွာလူေကာင္းျပန္ျဖစ္၊ ျပန္က်န္းမာ။ ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႔ထူးျခားတဲ့အရည္အေသြးကုိ အသုံးျပဳၿပီး လူေတြကုိထူးခၽြန္စြာကယ္တင္တဲ့ ဆရာ၀န္ဘ၀။
သူ႔ခ်စ္သူကသူ႔လ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကုိသိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ခႏၵာကုိယ္က သူ႔ကုိလူသတ္ဖုိ႔လွဳံ႔႔ေဆာ္ေနတဲ့အခ်ိန္။
သတ္ရမွာက သူ႔ခ်စ္သူ။
ခ်စ္သူကုိမသတ္ပဲေ၀ဒနာကုိခံစားရင္းသာ သူ႔ဘ၀ကုိဇာတ္သိမ္းလုိက္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ထားေပမယ့္
ခ်စ္သူရဲ႔နားလည္မွဳကိုမရပဲ ရြံရွာမုန္းတီးမွဳကုိသာ နာက်င္စြာလက္ခံလုိက္ရတဲ့အျဖစ္။
သူ႔တအိမ္ခန္းလုံးမွာ သူဆြဲထားတဲ့ပန္းခ်ီကားေတြ။
သူ႔ေ၀ဒနာက ထြက္ေျပးဖုိ႔ႀကိဳးစားတုိင္း ေ၀ဒနာသက္သာရာသက္သာေၾကာင္း အခန္းေအာင္းၿပီး ဆဲြထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ၊
မ်ဥ္းေတြနဲ႔ခ်ည္းဖြဲ႔စည္းထားတယ္။ အပ္ခ်ည္လုံးတလုံးကုိ ျဖည္ခ်ၿပီး ျဖန္႔ပုံထားသလုိ ရွဳတ္ေထြးၿပီးနားလည္ရခက္တဲ့မ်ဥ္းေတြနဲ့ ဖြဲ႔စည္းထားတယ္။
က်ေနာ္လည္း မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြကုိခ်စ္တတ္တာ သြားသတိရမိတယ္။

သူ႔ကုိယ္ပုိင္ဟန္တခုနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာဘ၀ကုိရပ္တည္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။
ပုံဆြဲတတ္မွမဟုတ္ပါဘူး။ ဖန္တီးလုိစိတ္နဲ႔ ခံစားမွဳရွိရင္ ပန္းခ်ီဆြဲလုိ႔ရပါတယ္တဲ့။
အဲဒီစကားကုိသတိရမိလုိက္တာနဲ႔ပဲ စာရြက္အျဖဴတရြက္နဲ႔ ေဘာပင္တေခ်ာင္းကုိ က်ေနာ္ေကာက္ကုိင္လုိက္တယ္။
မုိးကေလးတဖြဲဖြဲ
ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ။

အရက္နဲ႔လူ ဘယ္သူမွားသလဲ

မေန႔ကဘီဘီစီမွာ အရက္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးခန္းေလးနားေထာင္လုိက္ရတယ္။ အရက္မေကာင္းေၾကာင္းေျပာခ်င္တာလား။ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်ဥ္းကပ္ေစခ်င္တာလား။ အရက္ကုိအက်ယ္ဖြင့္ခ်င္တာလား။ သူတုိ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကမကြဲေတာ့ သူတုိ႔ေဆြးေႏြးခန္းကလည္း သိပ္လွဳပ္မလာဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ အခုေရဒီယုိသမားေတြက လူေတြကုိ ဖုန္းထုိးၿပီးေလ်ာက္ေမးတယ္။ အီးေမးလ္ကေန စာေတြ၊ စကားေတြေခၚတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါေတြစုၿပီး တင္ျပခ်က္ေလးလုပ္လုိက္တယ္။ ကုိယ္တုိင္ရွာေဖြစုေဆာင္းတာ၊ ေလ့လာသုံးသပ္တာေတြက မပါသေလာက္ပဲ။ မီဒီယာအေပၚ ကုိယ္ကပဲနားလည္မွဳလြဲတာလား မေျပာတတ္ဘူးေလ။

ေျပာခ်င္တာက အရက္အေၾကာင္းပါ။ သူတုိ႔ဆီတက္မေျပာျဖစ္လုိ႔ ကုိယ္ဘေလာ့မွာပဲ ကုိယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးတင္လုိက္ေတာ့တယ္။ ေျပာရရင္အရက္နဲ႔ကုိယ္နဲ႔က အရင္းႀကီးေတြ။ အေဖကအရက္ဆုိင္မန္ေနဂ်ာ။ မဆလေခတ္ကေတာ့ ေရကပုိက္ဆံရတဲ့သူဆုိပါေတာ့။ ကုိယ္ကလည္း ငယ္ကတည္းက ပုလင္းက်န္စစ္ၿပီး မုန္႔ဘုိးရွာလာခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ အေဖကအရက္ႀကိဳက္တတ္သူေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အေဖကအသားျဖဴေတာ့ အရက္ေသာက္ၿပီးရင္ တကုိယ္လုံးနီတက္လာတာ။ အရက္မူးမွ ရွာျဖစ္တဲ့အေပ်ာ္မ်ဳိးေတာ့ အေဖကႀကိဳက္တယ္။ ကုိယ္ကလည္းအေဖတူပဲ။ ကုိယ့္ဘ၀မွာ အရက္ကုိအေတာ္ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကာလေတြရွိခဲ့တယ္။ အေတာ္ေသာက္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း တကယ့္အရင္းေတြကုိး။ အခုေတာ့ အရက္ေသာက္ဖုိ႔ရာ အဆင္မေျပတဲ့ေနရာကုိေရာက္ေနေတာ့ အရက္ကျပတ္ေနျပန္ေရာ။ ေဆးစစ္ေတာ့ ကုိယ့္အသဲကႀကီးေနတယ္ ယူဆရလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အရက္မေသာက္ပါနဲ႔တဲ့။ ေသာက္ခ်င္စိတ္ကလည္းမရွိပါဘူး။ ဒီမွာက အရက္ေစ်းႀကီးတယ္။ ေသာက္ေဖၚေသာက္ဖက္ေတြမရွိဘူး။ မူးရင္လည္း ဟုိသြားဒီသြားလုပ္ဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ ေစ်းႀကီးလည္း အရက္ကုိႀကိဳက္တတ္သူဆုိရင္ေတာ့ ေသာက္ျဖစ္မွာပါ။ တကယ္က ကုိယ္ကအေဖ့လုိပဲ အရက္ကုိႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး။

အရက္သမားအမွားတေထာင္တဲ့။ လူကုိဖ်က္အရက္တဲ့။ ဘုရားလက္ထက္ကတည္းကမွန္ခဲ့တဲ့ အမွန္တရားပဲ။ အရက္ကေတာ့ ဘုရားမေပၚခင္ကတည္းက ေပၚခဲ့တာ။ သာသနာႏွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း အရက္ကေခတ္စားေနတုန္းပဲ။
အရက္ေသာက္ၿပီးမွ မွားရဲတဲ့သူေတြကုိေျပာခဲ့ဘူးတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က အရက္ကုိနာမည္ဖ်က္ေနတဲ့သူေတြပဲလုိ႔။ ငယ္ငယ္က ပန္းဆုိးတန္းကုန္တုိ္က္ေပၚမွာ အရက္ေရာင္းတဲ့ေကာင္တာေနာက္က စာခ်ဳိးေလးတခုကုိ သေဘာက်ခဲ့ဘူးတယ္။ လူကုိဖ်က္ အရက္ဟုဆုိေသာ္လည္း၊ သူဖ်က္တုိင္းသာ ပ်က္ရပါမူ၊ ဘယ္မွာလူေကာင္းရွိမည္နည္း တဲ့။

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြထုတ္လုပ္ေနတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ေနတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ.ကုိ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးခပ္တည္တည္ေျပာခဲ့ဘူးတာ တခုရွိတယ္။ ကုိယ္တုိ႔ေယာက်ာၤးေတြဟာ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အစြန္းႏွစ္ပါးကုိေရွာင္ရမယ္။ တခုက အရက္ကုိ မေသာက္ရမေနႏုိင္ စြဲစြဲလန္းလန္းနဲ႔ အရက္ရဲ့ေက်းကၽြန္ျဖစ္တဲ့အထိ ေသာက္တာ။ ေနာက္တခုက အရက္ကုိမေကာင္းမွဳတခုလုိ ေ၀ယ်ာမဏိ ေ၀းေ၀းကေရွာင္က်ဥ္ပါ၏လုပ္တာ လုိ႔။ တကယ္က အရက္ကုိကုိယ့္ရဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေရးတန္ဆာပလာတခုလုိ ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္းအသုံးခ်ေသာက္သုံးနုိင္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္လည္း လူမသိသူမသိတဲ့အထိမူးသြားလုိ႔ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ လွဲအိပ္ခဲ့ဘူးတာေတြ ရွိခဲ့ဘူးတာပါပဲ။
သိပ္ခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ မူးသြားရင္ သူဘာမွမသိေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္။ တကယ္လည္း သူမူးသြားရင္ သူမလုပ္ရဲတဲ့အမွား ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ အကုန္လုပ္ရဲပါတယ္။ လုပ္ပါတယ္။ သူ႔အေၾကာင္းသိသူမုိ႔ ဘာမွေစာဒကမတက္ခဲ့ဘူးေပမယ့္ မူးလုိ႔မသိဘူးဆုိတာဟုတ္မလားဟယ္။ ခ်ီးေကၽြးၾကည့္ပါလားဆုိတဲ့ အဖြားစကားကုိ သတိရၿပီး ၿပံဳးခဲ့မိတယ္။

ဒီစာကုိမေရးခင္ ဂ်ီးနပ္စ္တဘူး ဒီေန႔ေသာက္ျဖစ္တယ္။ တဘူးထဲဆုိေတာ့ အီလည္လည္ေပါ့ေလ။ အခုအရက္အေၾကာင္းေရးေတာ့လည္း အီလည္လည္ျဖစ္ေနၿပန္ေရာ။
တခုေတာ့ ေသခ်ာတာေျပာမယ္။ အီလည္လည္ျဖစ္ရုံေလာက္ေတာ့ အရက္ကုိမေသာက္ၾကေလနဲ႔။ သိပ္ႏွေျမာဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အရမ္းမူးၿပီးလည္း တခါတည္းေမွာက္မသြားေစနဲ႔။ သိပ္ႏွေျမာဖုိ႔ေကာင္းတယ္။