Wednesday, May 30, 2018

မုိးရဲ႕စတုိင္

မုန္တုိင္းက ၀တ္စုံအျပည့္နဲ႔ ညစာစားပြဲထဲ ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ
အေနာက္ေတာင္ေထာင့္၀ုိင္းမွာ အပ်ဳိမေလးက ေပ်ာက္သြားတဲ့ၾကယ္ေတြကုိ ေရတြက္ေနရဲ႕၊

သစၥာအေဖာက္ခံရတဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးက တိမ္ဆုိးေတြကုိ သံႀကိဳးေျဖလႊတ္လုိက္တဲ့အခါ
တုန္ယင္ေနတဲ့ရပ္ကြက္ကေလးဟာ သူ႔ျပတင္းေပါက္ေတြကုိ ကမန္းကတမ္းဝွက္ရွာတယ္
လမ္းေဘးေရႏႈတ္ေျမာင္းကေလးေတြကေတာ့ ရရာလက္နက္စြဲကုိင္ၾကရင္း ငါတုိ႔မွာေရြးခ်ယ္စရာမရွိဘူး တဲ့။

ဘက္စကားေပၚမွာ က်န္ခဲ့တာလား
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ က်န္ခဲ့တာလား
လက္ေဆာင္ရထားတဲ့ထီးကေလးေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ကႀကီးပါတယ္။

တရံတခါက ၀ရန္တာမွာ
ဂမုန္းပင္ကေလး ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ရွိပါေစ။ ။

ႏွင္းခါးမုိး

Wednesday, May 16, 2018

လမး္ရဲ႕စတုိင္

ေျခရာေတြမွာ ေ၀ဒနာေတြ႔တယ္
ေ၀ဒနာေတြမွာ ေျခရာေတြ႔တယ္
မင္းတုိ႔လုိရာေရာက္ပါေစ။

မီးတုိင္ေလးေအာက္မွာ
အိမ္ေရာက္ေအာင္ေတာင္ မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ ခ်ာတိတ္ဟာ
သနပ္ခါးရနံ႔ေႏြးေႏြးနဲ႔ စာတေစာင္ကုိ ကတုန္ကယင္ထုတ္ဖတ္ေနတယ္။

ေလွ်ာက္ခဲ့တာေတာ့ အေ၀းႀကီးပဲ
ေရာက္ခဲ့တာလည္း အမ်ားႀကီးပဲ
ေလေတြတုိက္ေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ လြင့္လုိ႔ေကာင္းတုန္းလား ေလလြင့္သူႀကီး။

ေတာင္တန္းႀကီးေပၚ တင္ၿငိေနတဲ့အပ္ျခည္ႀကိဳးေလးတေခ်ာင္းကုိ ေငးၾကည့္ရင္း
လူ႔ဘ၀ေတြဟာ တခါတေလ ေလာင္းေၾကးျဖစ္ခဲ့ဘူးတာ သတိရတယ္။

ႏွင္းခါးမုိး



Tuesday, May 15, 2018

ေရရဲ႕စတုိင္

ေရက ပုလင္းထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး
ပုလင္းက ပုံးထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး
ပုံးက အခန္းထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး

၀င္လာတဲ့သူရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈကုိ
စိတ္ေအးလက္ေအး ထုိင္ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။

ေရရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က
စီးဆင္းေနဖုိ႔ပဲ။

ႏွင္းခါးမုိး