Wednesday, September 24, 2008

ခရီးရွည္

ႏွင္းခါးမုိး


ၾကည့္လုိက္တုိင္း အၿမဲတမ္း ကူးခတ္ေနတာပဲ
ဘယ္ကုိမွေတာ့ မေရာက္ဘူး
ဧည့္ခန္းမွန္ကန္ထဲက ေရႊငါးေလးေတြ..။ ။


10 comments:

ညိမ္းညိဳ said...

ခရီး႐ွည္ကဗ်ာ ဖတ္သြားပါတယ္ဗ်။
၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ေတြ႔ေနရတတ္တာေလးေတြကိုပဲ
ကဗ်ာဓာတ္သြင္းသြားတယ္။
ဆရာေရ ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းေလးနဲ႔ သိပ္လွတဲ႔ကဗ်ာေလးကို
အားက်ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္သြားပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

တိုတိုေလးနဲ႔ထိထိမိမိရွိလွတဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုး္ပါဘဲ
အႏွစ္သာရၿပည့္ဝတဲ့ကဗ်ာေလးဆိုလည္းဟုတ္တယ္

pandora said...

ခရီးရွည္ဆိုေတာ့ ေရတိုက္မလို႕ အေျပးကေလး လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရထဲကငါးဆိုေတာ့ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။

မႏွစ္က ဒီလိ္ုဆန္ဆန္ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ကို တလက္စထဲ ေၾကာ္ျငာ၀င္ခ်င္ပါတယ္။

http://pandora-and-pandora.blogspot.com/2007/06/blog-post_05.html

ATN said...

အလုပ္ကေန ကားအၾကာၾကီးေမာင္းျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လာတာ ေမာေမာနဲ႕ ဖတ္မိလိုက္တာ ပိုေမာသြားျပီဗ်ိဳ႕။

တန္ခူး said...

ဒီကဗ်ာဖတ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေရြွငါးေလး ျဖစ္သြားတယ္…
တခုသြားေတြးမိတာက ဧည့္ခန္းမွန္ကန္ထဲက ေရႊငါးေလးေတြဘ၀က Live Seafood ဆိုင္က မွန္ထဲက ငါးေလးေတြ ဘ၀ထက္စာရင္ ငါးျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေသးတယ္ေလ… ဒီငါးေလးေတြ ခရီးရွည္သြားေနခ်ိန္မွာ ဟိုငါးေလးေတြ ေသမယ့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရေနရတာ…

Nyein Chan Aung said...

ကဗ်ာဖတ္သြားတယ္အစ္ကိုေရ..

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာဖတ္ျပီး အေတြးေတြ တစ္ေလွၾကီး ပြါးသြားတယ္ဗ်ာ။

ေရၾကည္ said...

Nemo ရုပ္ရွင္ကားထဲကလို ငါးကန္ထဲ ကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေတြးၾကည့္တာေပါ့
တကယ္ေတာ့ လြတ္ေျမာက္ခ်င္တာလူေတြရဲ ့အသက္ရွင္ျခင္းတခုလား

Anonymous said...

က်ေနာ္တို့သြားတဲ့ ခရီးက
သူတို့လို ျဖစ္ေနၿပီလား...
စဥ္းစားစရာပဲ...
တကယ္ အႏွစ္သာရျပည့္တဲ့
ကဗ်ာတပုဒ္ပါ...

wai lin tun said...

ဘယ္ခရီးကုိရယ္လုိ႔ အထူး မဆုိလုိပါ။ လူ႔ဘ၀အေၾကာင္း စဥ္းစားၾကည့္ထားတာပါ။