Friday, January 25, 2008

လေရာင္ေတြကုိ ခုိးယူခံလုိက္ရတဲ့အခါ

ဆရာတင္မုိးကုိ တသရင္း တၿပိဳင္တည္း ဆက္လြမ္းမိတာက ဆရာတင္မုိးကုိ ခ်စ္လြန္းလုိ႔ သူ႔ကေလာင္နာမည္မွာပါ မုိး ထည့္ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေတာ္လွန္ေရးသမား ကဗ်ာဆရာ ကုိထက္မုိးကုိပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဆုံမိရင္ ကဗ်ာေလာကမွာ မုိးႀကီး သုံးမုိးရွိတယ္၊ တင္မုိး ထက္မုိး ႏွင္းခါးမုိး ပဲဆုိၿပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဆရာႀကီးတင္မုိးနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး မတန္မရာ ေနာက္ေျပာင္ ေျပာၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ တကယ္က ဆရာနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔က လမင္းနဲ႔ ၾကယ္သိမ္ၾကယ္မႊားတမွ် ကြာျခားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ ဘ၀လက္ေတြ႔ တထပ္တည္း က်ေအာင္ ေနခဲ့တဲ့ ကုိထက္မုိးကေတာ့ ေတာက္ေျပာင္တဲ့ ၾကယ္တစင္းအျဖစ္ ထြန္းလင္းခဲ့သူလုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ သူျမတ္ႏုိးတဲ့ ေဒါင္းအလံနဲ႔အုပ္ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ သူ႔ကုိ ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ၾကရေပမယ့္ ေတာင္တန္းေတြကုိ အတူေရႊ႕ၾကရေအာင္လုိ႔ သူေခၚခဲ့တဲ့ အသံကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေတြရင္ကုိ အခုထိ တုန္ခါေစဆဲပါ၊ က်ေနာ္ တတိယႏုိင္ငံေျမကုိ နင္းမိစ အခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ကလုိက္လာတဲ့ သူဆုံးၿပီဆုိတဲ့ သတင္းက က်ေနာ့္ရင္၀ကုိ လွံတေခ်ာင္းလုိ ထုိးစုိက္လုိက္ပါတယ္။ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စကားလုံးေတြေတာင္ မရွာႏုိင္ပဲ ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔ က်ေနာ္ငုိမိခဲ့တယ္။

ရင္၀စုိက္တဲ့ေကာင္

ကာရန္ရွာတဲ့လက္ဟာ
ေသနတ္ေမာင္းခလုတ္ကုိျဖဳတ္တယ္။

ဘ၀ကုိအင္ဖက္မုိးၿပီး
က်ည္အျပည့္ထုိးထားတဲ့ႏွလုံးသားဟာ
ေတာင္တန္းေတြကုိေ႐ႊ႕လုိ႔မၿပီးခင္
ကံႀကမၼာက ေနာက္ေက်ာဓါးနဲ႔ထုိးတာ ခံလုိက္ရ။

သူခ်စ္တဲ့ငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းကမ္းမွာ
ခုခ်ိန္ဆုိ ခရာေတြပြင့္ေနေလာက္ေရာ့မယ္၊
ဘူးစင္ေအာက္ကလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးမွာေတာ့
ကဗ်ာဆရာတေယာက္က
ေပ်ာက္သြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေစာင့္လုိ႔။

စာတအုပ္တည္းအတူဖတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္
ျမစ္တျမစ္ဆီေရခ်ဳိးဆင္းခဲ့ၾကတယ္။
ပုံျပင္ကေလးက ဤမွ်သာ၊

စုၾကည္မုိးရဲ႕ကမၻာမွာ
အခုိးခံရတဲ့လေရာင္ေတြျပန္ရြာခ်ေပးဖုိ႔ဆုိတာ
မုိင္ေျခာက္ေထာင္အကြာေလာက္ကေရးပုိ႔တဲ့ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔
မလုံေလာက္ဘူး
၀န္ခံတယ္။ ။

ႏွင္းခါးမုိး
(စုၾကည္မုိးဆုိတာ အေဖ့နား အၿမဲကပ္ေနတတ္တဲ့ သူ႔ခ်စ္သမီးေလးပါ)

သူ႔ကဗ်ာေတြကုိ ငုရင္ျပင္မွာ သြားေရာက္ ဖတ္႐ွဳႏုိင္ပါတယ္။
ေအာက္မွာ ေဖၚျပလုိက္တာကေတာ့ မိခင္ကုိ ဆုံး႐ွဳံးရစဥ္ ေထာင္တြင္းမွာ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္ပါ။
မွ်ေ၀ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ။
သံဆူးႀကိဳးေပၚက လရိပ္

၁။

၉၀ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၂ ရဲ႕
သခ်ၤဳ ိင္းေျမမွာ
မီးခုိးျဖဴေတြလြင့္ပါး
တစတစမွဳန္၀ါး
အေမ ထြက္ခြာသြားၿပီ။

၂။
၅၂ ႏွစ္
အခ်စ္နဲ႔ေဒါသတရား
တ၀မ္းတခါးနဲ႔မာန
လမ္းေဘးေစ်းသည္မရဲ႕စ်ာပန
ဘယ္သူမ်က္ရည္က်ရဲပါသလဲ။

ေပးေ၀ရင္းႏွီး တဲ့
သမီး-၃ သား-၃
လူတလုံး သူတလုံး
အေမရယ္ အေတြးမွဆုံးသြားရွာရဲ႕လား။

မႏုသတၱ ဒုလႅဘ တဲ့
ရခဲလွသတဲ့ လူ႔ဘ၀
ဗုဒၶေဒသနာ
၀ါ၀င္ ၀ါထြက္အိပ္မက္
အေမ တပ္မက္ရဲပါအုန္းမလား။

လူသားတေယာက္ရဲ႕ဘ၀ခရီး
ၿပီးစလြယ္ႏုိင္လြန္းစြာ
သံသရာေတာမီးမွာ
ထီးမပါ ဖိနပ္မပါ
ေညာင္ပင္ႀကီးလဲမပါ၊ ေညာင္ေစ့လဲမပါ
အားနာနာနဲ႔ဆုေတာင္း
အေမလည္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

၃။
အေမ့စ်ာပန
သံတုိင္ေတြၾကားက ၅ည သား
အေတြးနဲ႔ပုိ႔သ
တဘ၀စာ
ဒါဏ္ရာရခဲ့သူ

ထက္မုိး
(၂၂ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၉၉၂ ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္သြားေသာ မိခင္အား ရည္စူး၍ ေထာင္ထဲတြင္ ေရးသားေသာ ကဗ်ာ)

1 comment:

တန္ခူး said...

ငုရင္ျပင္က ရင္၀ကို တကယ္စိုက္လိုက္တယ္။